نمایش مبدأ برای نامه‌ها و منشآت جامی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10440J1.jpg
| عنوان = نامه‌ها و منشآت جامی
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[جامی، عبدالرحمن بن احمد]] (نویسنده)
[[اورون بایف، عصام‌الدین]] (مصصح و مقدمه نویس)
[[رحمانوف، اسرار]] (مصصح و مقدمه نویس)
[[دفتر نشر ميراث مکتوب]] (مترجم)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏آ‎‏14‎‏ / 5691 ‏PIR‎‏ 
| موضوع =  نامه‌های فارسی - قرن 9ق.، نثر فارسی - قرن 9ق.

|ناشر 
| ناشر = میراث مکتوب
| مکان نشر = تهران - ایران
| سال نشر = 1378ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10440AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک = 964-6781-31-4
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10440
| کتابخوان همراه نور =10440
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''نامه‌ها و منشآت جامی'''، مجموعه‌ای است از نامه‌ها و مکاتبات [[جامی، عبدالرحمن|نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی]] (817-898ق) با افراد مختلف که با مقدمه و تصحیح [[اورون بایف، عصام‌الدین|عصام‌الدین اورون بایف]] و [[رحمانوف، اسرار|اسرار رحمانوف]] به چاپ رسیده است.

این مجموعه، 432 نامه دسترس‌شده را در بر مى‌گیرد: 337 نامه اصل (یعنى به قلم خود جامى) از مرقع نوایى؛ 77 نامه از رساله منشآت؛ 18 نامه از منابع دیگر. جز از اینها، به‌خاطر آشنایى بهتر و بیشتر با کار و زندگى جامى و به‌خصوص ویژگی‌هاى نامه‌نگارى وى، باب دوم از خمسة المتحيرين نوایى و چند بخش از مقامات مولوى جامى عبدالواسع نظامى ملحق شده است که حایز اهمیت مى‌باشد<ref>ر.ک: ترجمه مقدمه روسی، ص17</ref>. 

نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] را می‌توان به دو گروه بزرگ، تقسیم کرد:
# نامه‌هایی که در مرکز مسائل خصوصی و خانوادگی و جداگانه قرار دارند.
# نامه‌هایی که موضوعات اجتماعی و فرهنگی را در بر کرده‌اند.
میان گروه نخست نیز نامه‌هایی هستند که به حادثات مهم سیاسی و تاریخی و فرهنگی اشارت می‌کنند. بنا بر همین، ضروری است که نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]]، صرف‌ نظر از منسوبیتشان به این یا آن گروه، به‌عنوان سند مهم تاریخی، ارزیابی شوند<ref>ر.ک: توضیحات نامه‌ها، ص19</ref>.

نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] مانند هر منشآت دیگر، ویژگی‌هایی دارد؛ چنانچه ایجاز در اخبار، کنایاتی که تنها به نویسنده یا گیرنده معلومند، پوشیده‌بیانی‌های انتقادی، معانی آرایی برای مخاطب و امثال اینها. از سوی دیگر، بیشتر نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] «یک‌طرفه‌اند»؛ یعنی یا به‌عنوان «پاسخ» نوشته شده‌اند و یا نامه «نخست» است و پاسخ ندارد. از همین سبب، برای روشن کردن نکته‌هایی از نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]]، به مطالعه دیگر آثار وی و معاصرانش و همچنین تألیفات پژوهشگران بعدی نیاز پیش می‌آید<ref>ر.ک: همان</ref>.

بالاترین ارزش نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]]، این است که پاره‌ای از زندگی خود او را روشن می‌نماید و برای شناخت دقیق‌تر معاصرانش مانند [[امیر‌علیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|علی‌شیر نوایی]]، خواجه عبیدالله، [[حسین بایقرا]]، [[علی قوشچی]] و دیگران کمک می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص19- 20</ref>.

نامه‌های [[جامی، عبدالرحمن|جامی]]، به‌ویژه آنهایی که به خط خود وی دسترس شده‌اند، نشان می‌دهند که وی شخصیت برجسته ادبی، روحانی و سیاسی زمان خود بوده و به‌خوبی تصور می‌شود که وی آبرو و نفوذ بالایی داشته است و از این آبرو و نفوذ، برای دفاع از داد و راستی، برای امنیت کشور و رفاه مردم، استفاده می‌کرده است. از نامه‌های او به‌طور قطع ثابت می‌شود که وی کوشیده است تا [[امیر‌علیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|علی‌شیر نوایی]] در منصب دولتی باشد. این تلاش وی، به‌طوری‌که از نامه‌های او معلوم است، به‌خاطر بهبودی وضع مردم و کشور بوده است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. وی در نامه‌هایش می‌کوشد احوال بد مردم و به‌ویژه مردمان کم‌نوا و بینوا که زیر فشار ثروتمندان قرار دارند را به سمع پادشاه برساند<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>.

فهرست محتوا در آغاز و فهرست‌های مقدمه شامل: اعلام، جای‌ها و کتاب‌ها و فهرست‌های متن شامل: آیات، اعلام، جای‌ها و کتاب‌ها در پایان کتاب آمده است.