نمایش مبدأ برای مفاتح الغيب؛ به ضميمه آداب نماز شب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR19902J1.jpg
| عنوان = مفاتح الغيب
| عنوان‌های دیگر = آداب نماز شب ** مفاتح الغیب در آداب استخاره
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نويسنده)
[[رجایی، مهدی]] (محقق)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏م‎‏3‎‏م‎‏7 272/5 BP 
| موضوع =استخاره - نماز شب
|ناشر 
| ناشر = آستان قدس رضوی. بنياد پژوهشهای اسلامى
| مکان نشر = ایران - مشهد مقدس
| سال نشر = 1367ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19902AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = -
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 19902
| کتابخوان همراه نور = 19902
| کد پدیدآور = 367
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''مفاتح الغيب'''، تألیف [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]] (متوفی 1110ق)، کتابی در موضوع استخاره است. کتاب با تحقیق [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] به‌ضمیمه آداب نماز شب منتشر شده است.

عنوان کتاب «مفاتح الغيب» است؛ چنان‌که مؤلف در دیباچه کتاب - که در نسخه اصل آن، که به خط مؤلف موجود است - تصریح به آن نموده است. پس آنچه در زندگی‌نامه [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] و دیگر کتب، عنوان کتاب را «مفاتيح الغيب» دانسته‌اند، اشتباه است.

موضوع کتاب در انواع استخاره است که از طریق پیشوایان دین وارد شده که انسان در انجام کارهایی که متحیر می‌شود به یکی از این راه‌ها رفع تحیر کند.

کتاب مشتمل است بر فاتحه و هشت مفتاح به عدد ابواب جنان و خاتمه. فاتحه، درباره فضیلت استخاره است که از ائمه معصومین(ع) وارد شده است و مفتاح اول، در بیان نوع اول است که استخاره مطلقه باشد. مفتاح دوم، در بیان نوع دوم استخاره است که رجوع به قلب خود کند. مفتاح سوم، استخاره به جناب مقدس الهی با مشورت کردن با مؤمنان است. مفتاح چهارم، در بیان استخاره به قرآن مجید است. مفتاح پنجم، در بیان استخاره به تسبیح است. مفتاح ششم، استخاره به رقاع است. مفتاح هفتم، در بیان استخاره به رقاع است، برخلاف طریق مشهور. مفتاح هشتم، در بیان استخاره به بنادق است و خاتمه در بیان بعضی از امور نادره است.

مؤلف در پایان خاتمه کتاب، در توضیح انگیزه تألیف آن، می‌نویسد: و یک جهت نوشتن فقیر این رساله وافیه را این است که برادران ایمانی بر اخبار و آثار ائمه طاهرین و پیشوایان دین که در این باب وارد شده مطلع شوند و کیفیت انواع استخاره را بدانند که به هر نوع که خواهند در حوائج خود به استخاره متوسل شوند و در همه امور اعتماد بر پروردگار خود نمایند و بدانند که خداوند رحیم در فیض خود را بر روی بندگان گناهکار نبسته و همه را در جمیع امور به درگاه خود خوانده و گناه عاصیان را مانع لطف و احسان خود نگردانیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7-8</ref>‏.