نمایش مبدأ برای معماری امامزادگان قم در قرن هشتم

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR30347J1.jpg
| عنوان =معماری امامزادگان قم در قرن هشتم
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[کاوسي، عمار]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR 
| موضوع =  قم - امام زاده‌‏ها - معماري
 معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق.
|ناشر 
| ناشر = آستانه مقدسه قم. انتشارات زائر
| مکان نشر =ايران - قم  
| سال نشر =1384ش.   

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE30347AUTOMATIONCODE
| چاپ =يکم  
| شابک =964-8567-55-7
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر|امامزادگان (ابهام‌زدایی)}}
'''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.

معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.

شايد برجسته‌ترين ويژگى معمارى دوره ايلخانى، استفاده فراوان از كاشى در تزئين بناها باشد.

فهرست

فصل اول / كلياتى درباره تاريخ معمارى و تزئينات دوره ايلخانى

فصل دوم / كلياتى درباره مقابر برجى شكل.

فصل سوم / معرفى بناها: سيد سربخش، شاه احمد بن قاسم، خديجه خاتون، ابواحمد محمد بن حنفيه<ref> ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص186</ref>