نمایش مبدأ برای معاطات در نکاح

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR56579J1.jpg
| عنوان = معاطات در نکاح
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[فاضل لنکرانی، محمدجواد]] (نويسنده)
[[اعلائی، مهدی]] (گردآورنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /ز2م6 190 BP 
| موضوع =زناشویی (فقه) - عقود و ایقاعات (فقه)
|ناشر 
| ناشر = مرکز فقهی ائمه اطهار (ع)
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1395ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56579AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-600-388-057-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 56579
| کتابخوان همراه نور = 56579
| کد پدیدآور = 6056
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''معاطات در نکاح''' تقریرات درس خارج فقه نکاح، از آیت‌الله فاضل لنکرانی می‌باشد که با تقریر و تنظیم مهدی اعلایی، منتشر شده است.

معاطات در عقود، از گذشته مورد توجه فقها بوده و در مورد آن، آرای متنوعی صادر شده است؛ جمعی از فقها، برای معاطات اثری قائل نشده و بعضی نیز نظرات دیگری را مطرح کرده‌اند. امروزه کمتر فقیهی است که در عقود معاوضی، برای معاطات اثری قائل نباشد. برخلاف بحث معاطات در عقود معاوضی، این موضوع در عقد نکاح هم‌چنان بحث روز است. مشهور فقها برای معاطات در عقد نکاح، اثری قائل نیستند، بلکه در این خصوص، اجماع وجود دارد. این مسأله، دارای دو جایگاه در فقه می‌باشد: یکی در ابواب بیع، در بحث صیغه عقد بیع که در ضمن این بحث، سخن از معاطات به میان آمده و یکی از تنبیهات معاطات، جریان معاطات در سایر عقود از جمله عقد نکاح است. دیگری در ابواب نکاح و بحث صیغه عقد نکاح شده است<ref>مقدمه، ص13-14</ref>.

مؤلف بر این باور است که طرح نظریه درستی نکاح معاطاتی، از سوی برخی نواندیشان، موجب شده این بحث مجددا به بحث روز تبدیل شود و از این بحث، به صورت سطحی استفاده کرده و از ادله جریان معاطات در عقود، استفاده کردند که معاطات در نکاح نیز جریان پیدا می‌کند و توجهی به ادله اجتهادی آن و بررسی این ادله نکرده‌اند و قائل شدند که تنها رضایت طرفین در نکاح کافی بوده و نیازی به گفتن صیغه مخصوص عقد نکاح نیست. از این رو در این کتاب، کنکاشی درباره ریشه این بحث و دیدگاه فقیهان شیعه در این باب و ادله موافقین و مخالفین جریان معاطات در نکاح صورت گرفته و در پایان، این ادله مورد ارزیابی قرار گرفته است<ref>همان،ص14</ref>.

با توجه به اینکه برخی از فقیهان، جریان معاطات در نکاح را جایز دانسته‌اند که باید حد و مرز دیدگاه ایشان منقح گردد و اینکه آیا مراد از معاطات در نکاح، نخواندن صیغه مخصوص است و قصد انشاء زوجیت، از طرفین لازم است یا اینکه قصد انشاء نیز لازم نبوده و رضایت طرفینی، کافی است؟ از این‌رو در این کتاب، این موضوع بیشتر مورد کند و کاو قرار گرفته و به بررسی ادله این مسأله و حد و مرزهای آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک:همان، ص14-15</ref>.