نمایش مبدأ برای مشرع الخصوص إلی معاني النصوص

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR11147J1.jpg
| عنوان =مشرع الخصوص الی معانی النصوص
| عنوان‌های دیگر =النصوص فی تحقیق الطور المخصوص. شرح

و هو کتاب "النصوص فی تحقیق الطور المخصوص" للامام العارف صدرالدین القونوی
| پدیدآوران = 
[[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق]] (نویسنده)

[[مزیدی، احمد فرید]] (حاشيه نويس)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ ‎‏ن‎‏6028
| موضوع =
صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق، 607 - 673ق. النصوص مفتاح مفاتیح الفصوص - نقد و تفسیر

عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
| ناشر = 
دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| سال نشر = 1429 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11147AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11147
| کتابخوان همراه نور =11147
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''مشرع الخصوص إلی معاني النصوص'''، به زبان عربى، توسط علاءالدين على بن احمد مهايمى، در شرح نصوص [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگاشته شده است. شارح در اين كتاب، به امهات مسائل عرفانى از قبيل توحيد، نبوت و ولايت اشاره كرده و تا حدى بعضى از غموض نصوص را حل نموده است.

وى درباره انگيزه خود بر نگاشتن اين شرح مى‌نويسد: «از آنجا كه كتاب نصوص، اثر شيخ محقق... محمد بن اسحاق بن محمد بن يوسف قونوى، با خورشيدهاى اين علم، درخشنده است و شكوفه‌ها و گل‌هاى آن را آشكار كننده و درختان پربار آن را با شيرين‌ترين ميوه‌ها از هر نوع، دربردارنده و پرده از رازهاى پنهان آن بردارنده است و اصلا هيچ شرحى را براى آن نديدم؛ چه برسد به شرحى كه وافى به حل الفاظ و معانى آن باشد و مقاصد و مبانى آن را استيفا نمايد، امر الزامى و توفيق الهى مرا وادار نمود كه شرحى را بر آن بنگارم تا دل‌هاى طالبانش را در اين مطالب فايده بخشد.

شارح در مقدمه كتاب، ابتدا، سه فصل مهم را تأسيس كرده است. در فصل اول، به بيان ادله‌ى نقليه در باب توحيد، از قرآن كريم و اقوال نبوى(ص) مى‌پردازد و آيات'''«و لله المشرق و المغرب فاينما تولوا فثم وجه الله»''' و'''«هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن و هو بكل شىء عليم»''' و'''«و هو معكم اينما كنتم»''' و حديث قرب نوافل و ساير روايات نبوى را ذكر مى‌كند، سپس كلماتى را از بزرگان عرفان از قبيل سهروردى، جنيد، [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]]، ابوعلى دقاق، شبلى، [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] و ساير عرفا نقل مى‌نمايد.

فصل دوم، درباره براهين عقليه بر اثبات وجود واجب تعالى است. البته اين‌گونه براهين صرفاً جنبه تأييدى دارد و در عرفان، ادله كشفيه صحيحه، معتبر است. به‌هرحال، در اين فصل در دو مقام بحث مى‌شود: يكى در اثبات وجود مطلق و ديگرى وجوب بالذات آن. شارح در مقام دوم، هفت برهان بر اثبات وجوب وجود ارائه مى‌دهد.

فصل سوم، در رفع شبهات است.

شارح بعد از تحرير فصول سه‌گانه، به شرح نصوص بيست و دوگانه كتاب پرداخته است.

وى در هر نص، بخش‌هايى از كلام مصنف را با عنوان «قال رضى‌الله‌عنه...» يا «قال الشيخ قدس‌سره...» يا «قال رضوان‌الله‌عليه...»، ذكر مى‌كند و در ذيل آن، به توضيح و تفسير مى‌پردازد.

كتاب، توسط [[مزیدی، احمد فرید|احمد فريد مزيدى]]، تحقيق و تصحيح شده است. وى در مقدمه، به معرفى مصنف و شارح و آثار هر كدام پرداخته است. پاورقى‌ها به شرح الفاظ و عبارات دشوار و ذكر منابع روايات و... اختصاص يافته است.

فهرست محتويات، در پايان كتاب ذكر شده است.

[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]