نمایش مبدأ برای مثنوی معنوی (به خط قونوی)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR32740J1.jpg
| عنوان =مثنوی معنوي
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[مولوی، جلال‌الدین محمد]] (نویسنده)
[[قونوي ولدي، محمد بن عبدالله]] (خطاط)
[[پورجوادی، نصرالله]] (زیر نظر)
|زبان 
| زبان = فارسی 
| کد کنگره =‏‎‏1371 / 5298 PIR 
| موضوع =شعر فارسی - قرن 7ق.
|ناشر 
| ناشر =مرکز نشر دانشگاهي 
| مکان نشر =ايران - تهران 
| سال نشر =1371ش. 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ = يکم  
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''مثنوی معنوی''' با خط [[قونوي ولدي، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله قونوی]]، این کتاب متن کامل [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است که از روی نسخۀ خطی موجود در موزۀ قونیه (مشهور به نسخه قونیه 677ق)، به صورت عکسی (فاکسیمیله) چاپ و منتشر شده است. 

اصل این نسخه به شماره ۵۱ در موزۀ قونیه، جنب مزار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، نگهداری می‌شود.این نسخه، قدیمی‌ترین اصلی‌ترین متن [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است که استنساخ آن حدود دو سال پس از فوت مولانا آغاز گشته و در سال ۶۷۷ هجری به اتمام رسیده است. در واقع نسخۀ مادر برای دیگر نسخه‌های کامل [[مثنوی معنوی|مثنوی]] محسوب می‌شود. این متن را شخصی به نام [[قونوي ولدي، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله قونوی]]، از روی نسخه‌ای کتابت کرده که گفته می‌شود، پس از اینکه این کتابت همراه با تصحیح تصحیح و تنقیح انجام شده آن نسخۀ قبلی را طبق عادت مألوف به خاک سپرده‌اند. دست نوشت موجود، زیر نظر [[سلطان‌ولد، محمد بن محمد|سلطان ولد]]، فرزند مولانا و [[حسام‌الدین چلبی]]، خالق [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، با دقت زیاد استنساخ گردیده و شامل دفترهای شش‌گانه [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است. لذا مثنوی شناسان، با وجود صدها نسخه خطی [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، تاکنون نسخه‌ای معتبرتر و قدیمی‌تر از این نسخۀ قونیه نیافته‌اند؛ به همین دلیل، آن را به عنوان نسخۀ اصلی و بی‌بدیل مثنوی پذیرفته‌اند. در باب اصالت این نسخه، سخن بسیار است [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] و [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلی]] هر کدام در مقدمۀ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] مصحح خود دربارۀ چند و چون آن توضیحات کافی داده‌اند. اما نسخه عکسی حاضر به ابعاد (21 در 28/5) سانتیمتراست. جلد نفیس و کاغذ روغنی زرد اعلا دارد. طبق متن اصلی، دیباچه هر شش دفتر و آغاز متن هر دفتر به صورت بسیار نفیس تذهیب شده است. صفحه اول ۱۷ سطر دو ستونی دارد و صفحات بعد ۲۹ سطر چهار ستونی است. در ابتدای هر دفتر تذهیبی جای دارد که تمام صفحه را گرفته است. دیباچه دفتر اول و دوم غیر قابل خواندن است. متن با بیت «بشنو از نی چون حکایت می‌کند/ جدایی‌ها شکایت می‌کند» آغاز شده و با یادداشت محمد بن عبدالله قونوی کاتب نسخه پایان پذیرفته و تاریخ اتمام، رجب ۶۷۷ هجری قید شده است. کاتب در بخشی از این یادداشت آورده:
«کان استنساخه من النسخه الاصلیه المقروه المصححه المهذبه المنقّحه علی حضرت الشیخ مؤلفه و حضور خلیفته و خلفه فی مجالس عده قدّس الله سِرّه....» این متن با اینکه دستور خط مخصوص زمان گذشته را دارد و از نظر چاپ هم خیلی واضح نیست ولی قابل خواندن است. شماره ابیات اول و آخر هر صفحه در بالای صفحه قید شده است. 

در ابتدای سبک کتاب، مقّدمه‌ای به قلم [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پور جوادی]] آمده و به هدف معرفی چاپ حاضر به این پرسش پاسخ داده است که چرا با وجود متنی که [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] تصحیح کرده است باز هم به چاپ عکسی یکی از نسخه‌های خطی این اثر، آن هم نسخه‌ای که [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] خود از آن استفاده کرده، مبادرت ورزیده است، خلاصۀ پاسخ او این است که [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] زمانی به این نسخه دسترسی پیدا کرد که تقریباً نصف [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را تصحیح و چاپ کرده بود و او موفق شد تنها مابقی را بر اساس نسخه ۶۷۷ قونیه تصحیح کند.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص131-132</ref>