نمایش مبدأ برای لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR148956J1.jpg
| عنوان = لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[اشرف جهانگیر سمنانی]] (نويسنده)
[[یمنی، نظام الدین ]] (گردآورنده)
[[اشرفی کچهوچهوی، محمد علی حسین ]] (سایر)
[[اشرفی جیلانی، محمد مظاهر اشرف ]] (سایر)
[[تابش قصوری، محمد منشاء ]] (مقدمه‌نويس)
[[قادری شطاری، محمد یسین]] (ناظر)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  6ل5الف 290/8 BP 
| موضوع =چشتیه - تصوف - فرقه‎ها - اشرف جهانگیر سمنانی، - 808ق. -- سرگذشتنامه 
|ناشر 
| ناشر = 
| مکان نشر = 
| سال نشر = 1378ش - 1419ق - 1999م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE148956AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 148956
| کتابخوان همراه نور = 148956
| کد پدیدآور = 114389
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''لطائف اشرفی فی بیان طوائف صوفی'''، اثر [[یمنی، نظام الدین|نظام‌الدین یمنی]] (زنده در 750ق)، کتابی است در بیان احوال، افکار و کرامات [[اشرف جهانگیر سمنانی|شیخ اشرف‌الدین جهان‌گیر سمنانی سامانی نوربخشی چشتی]] (متوفی 808ق)، از مشایخ متصوفه ساکن هند.

نویسنده در اثنای مطالب عمیق عرفانی، اشعار فارسی و عربی، احادیث، آیات و حکایات بی‌شماری مرتبط با موضوع، نگاشته است<ref>ر.ک: مدرس‌زاده، عبدالرضا؛ آتش‌گوهری، اسما و شریفی، محمدرضا، ص247</ref>.

این کتاب، در شصت لطیفه و به‌تفصیل، غالب مبانی و اصول عرفانی، مذهبی و اخلاقی، مرتبط را بررسیده است. حجم و گستره مطالب مطروح در این کتاب، به‌گونه‌ای است که می‌توان آن را در زمره یکی از دائرةالمعارف‌های کهن، محسوب نمود<ref>ر.ک: جهادی، سید امیر، ص61</ref>.

اثر حاضر، از متون کهنی است که در شبه قاره تألیف شده و حائز اهمیت بسیار در ابعاد ادبی، عرفانی، تاریخی و اجتماعی است. در باب اصالت «لطایف اشرفی» نمی‌توان به قاطعیت حکم نمود و از این باب، باید با رویکردی محتاطانه حتی الامکان آن را به اشرف‌الدین و خامه نظام غریب یمنی نسبت داد<ref>ر.ک: همان، ص82</ref>.

این اثر، از حیث کمیت و کیفیت، دربردارنده گستره وسیعی از اندیشه‌های عرفان عملی و نظری، مبانی کلامی و اخلاقی، شرح و توضیح اصطلاحات و شطحیات عرفانی، حکایات و روایات تاریخی و اقوال عرفا، خصوصا [[اشرف جهانگیر سمنانی|اشرف‌الدین جهان‌گیر]] است. بسامد غالب مطالب، دربرگیرنده مباحث عرفان عملی است و در مرتبه بعدی، عرفان نظری قرار می‌گیرد<ref>ر.ک: همان</ref>.

«لطایف اشرفی» را می‌توان نوعی دانشنامه کهن محسوب داشت که هم به جهت احتوا بر مطالب متعدد و مرتبط عرفانی و هم بهره بردن از منابع بسیار، اثری درخور و شایان بررسی است<ref>ر.ک: همان</ref>.

علاوه بر مطاوی عرفانی و اخلاقی، اطلاعات تاریخی بسیاری در باب اشرف‌الدین، معاصران وی، مریدان، اوضاع فرهنگی و اجتماعی عصر، در ضمن مباحث مشهود است. نکته شایان دیگر، ارادت تام و دل‌بستگی تمام اشرف‌الدین به ابن عربی و اشاعه اندیشه‌ها و به‌خصوص نظریه وحدت وجود در هند است<ref>ر.ک: همان</ref>.