نمایش مبدأ برای قصص موسی(ع)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR50556J1.jpg
| عنوان = قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[فراهی هروی، معین‌الدین]] (نویسنده)

[[کیانی، محسن]] (مصحح)

[[بهشتی شیرازی، احمد]] (مصحح)

|زبان 
| زبان = فارسی 
| کد کنگره = ف‎?‎ق‎? / 88/4 BP 
| موضوع = 

|ناشر 
| ناشر =شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
| مکان نشر =ایران - تهران 
| سال نشر = 1393ش. 
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50556AUTOMATIONCODE
| چاپ = چاپ یکم 
| شابک =978-600-121-408-0
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =50556
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید'''، تألیف [[فراهی هروی، معین‌الدین|معین‌الدین فراهی هروی]] (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح [[کیانی، محسن|محسن کیانی]] و [[بهشتی شیرازی، احمد|احمد بهشتی شیرازی.]]

در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به‌ این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است.

چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به‌ رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهارده</ref>

قسمتی از نوشته‌ی کتاب به‌ داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن. 

در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.

ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref>

ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به‌ رشته‌ی تحریر درآورده است.