نمایش مبدأ برای فوائد أبي‌یعلي الخلیلي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR97733J1.jpg
| عنوان = فوائد أبي یعلي الخلیلي
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[خلیلی، خلیل بن عبدالله]] (نويسنده)
[[حلوانی، طلعت]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره = 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = مؤسسه حساب. روشنفکر
| مکان نشر = عربستان - جده
| سال نشر = 1422ق - 2001م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE97733AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 97733
| کتابخوان همراه نور = 97733
| کد پدیدآور = 53786
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''فوائد أبي‌يعلی الخليلي'''، اثر [[خلیلی، خلیل بن عبدالله|خلیل بن عبدالله بن احمد بن خلیل خلیلی قزوینی]] (367-446ق)، جزیی حدیثی مهمی است مشتمل بر فواید پراکنده از غرایب اسنادی و تعلیقات حدیثی ابی‌یعلی و سخنی در مورد رجال، حکمت‌ها، اشعار و...

علما و نویسندگان، با عناوین و اسامی مختلفی، از این کتاب یاد کرده‌اند؛ همچون: «جزء الخليلي» و «الفوائد الشتی»<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10</ref>.

کتاب با مقدمه مفصلی از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن توصیف نسخه خطی کتاب و توثیق آن، به اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در آن اشاره شده و سپس، ضمن ارائه شرح حال مختصری از مؤلف، به رجال موجود در سند این جزء اشاره و شرح حال کوتاهی از هریک، ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص4-32</ref>.

رجال و راویان موجود در سلسله سند این جزء حدیثی، عبارتند از: نظام‌الدین ابوحفص عمر بن تقی‌الدین ابواسماعیل ابراهیم بن محمد بن مفلح مقدسی حنبلی (متوفی 870ق)، ابوبکر محمد بن عبدالله بن احمد بن محب (متوفی 789ق)، ام‌محمد ست‌الفقهاء بنت شیخ تقی‌الدین ابراهیم بن علی بن احمد بن فضل واسطی (متوفی 726ق)، ابوالفضل جعفر بن علی بن هبةالله همدانی (متوفی 630ق)، ابوطاهر احمد بن محمد بن احمد بن محمد سلفی اصفهانی (متوفی 500ق) و اسماعیل بن عبدالجبار بن محمد بن عبدالعزیز<ref>ر.ک: همان، ص25-31</ref>.

کتاب دربردارنده مجموعا 32 حدیث می‌باشد که در اکثر آنها، به بررسی روایت و بیان اشکالات موجود در سلسله سند آنها، پرداخته شده است؛ به‌عنوان مثال، در روایتی از ابوبکر احمد بن علی بن لال حافظ از احمد بن علی بن جمهور، از عمربن شبة النمیری از عبدالرحمن بن مهدی از سفیان از عبدالملک بن عمیر از ابوعبدالرحمن سلمی از عثمان بن عفان از پیامبر(ص) نقل نموده است که فرمودند: «أفضلكم من تعلم القرآن و علمه». نویسنده در سلسله سند این روایت، اشکال کرده و روایت عبدالرحمن از سفیان را غلط فاحش دانسته و به توضیح علت آن، پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص37-38</ref>.