نمایش مبدأ برای فقه الحدیث (با تکیه بر مسائل لفظ)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR126448J1.jpg
| عنوان = فقه الحدیث (با تکیه بر مسائل لفظ)
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[پاکتچی، احمد]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  7ف2پ 109 BP 
| موضوع =حدیث‌ - بررسی‌ و شنا‌خت‌ - حدیث - علم الدرایه - حدیث - تاریخ - حدیث - مسائل لغوی 
|ناشر 
| ناشر = دانشگاه امام صادق(ع)
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1392ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE126448AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-600-214-346-4
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 126448
| کتابخوان همراه نور = 126448
| کد پدیدآور = 11976
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''فقه ‌الحدیث (با تکیه بر مسائل لفظ)'''، تألیف [[پاکتچی، احمد|احمد پاکتچی]] (متولد 1342ش)، دانش فقه الحدیث و چگونگی تکامل آن تا سده سوم هجری را مورد بررسی قرار داده است.

در واقع آنچه عملاً در حوزه فقه‌ الحدیث به‌عنوان میراث این علم در پیش روی ماست، بیشتر آثاری هستند که عملاً درگیر شرح احادیث با کلیت آن، یا شرح اجزایی از احادیث – مثلاً مفردات آن – شده‌اند، اما از آن حیث که مبانی نظری و شاکله‌ای نظام‌مند در این حوزه از دانش شکل گرفته باشد، خلأ بسیاری دیده می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه، ص17</ref>‏.

در کتاب حاضر کوشش بر آن بوده است تا آن بخش از کار پوشش داده شود که تکرار سخنان گفته شده نباشد. ازآنجاکه شمار آثار مربوط به شرح حدیث فراوان است، برای پرهیز از تکرار، تلاش شده است تا از سویی نگاهی نظری به کل دانش فقه ‌الحدیث صورت گیرد و از سوی دیگر، برخی از مباحثی که مواد آن موجود است، اما مبانی نظری و ساختار آنها تدقیق نشده، به بحث نهاده شود. نوشته پیش‌ رو، در واقع حاصل مطالعه‌ای صورت‌گرفته با یک نظام پیشنهادی مربوط به مؤلف است که در آن تکیه اصلی بر متون کهن و کلاسیک در حوزه شرح و تفسیر حدیث است. نکته‌ای دیگر در حوزه فقه‌ الحدیث، آن بخشی از مباحث است که برآمده از رویکردی فقهی یا کلامی به احادیث و فهم آن است که عملاً بحث را به روابط بین‌رشته‌ای حدیث با فقه و کلام و امثال آن می‌کشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص18-17</ref>‏.

در بخش اول کتاب با عنوان مباحث پیشینی، در چهار فصل پیش‌نیازهای ورود به بحث چون تعریف واژگان فقه و حدیث، چیستی فقه الحدیث و نسبت آن با تفسیر قرآن و آثار مکتوب در موضوع فقه الحدیث مورد بررسی قرار گرفته است.

در بخش دوم، فقه الحدیث و غریب الحدیث تا سده سوم هجری و آثاری که در این زمینه نگارش شده ذکر گردیده است. سده سوم هجری بی‌تردید اوج درخشش علم غریب الحدیث و تألیف در این باب بوده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص231</ref>‏. در بخش سوم نیز تحریف و تصرفات متنی در حدیث مورد بحث قرار گرفته است.