نمایش مبدأ برای فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR17960J1.jpg
| عنوان = فصول العلیه 
| عنوان‌های دیگر = فضائل حضرت علی علیه السلام
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[قمی، عباس]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏ق‎‏8‎‏ف‎‏6 37/4 BP 
| موضوع =علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل
|ناشر 
| ناشر = نشر طلا
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1376ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE17960AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 964-91483-5-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 17960
| کتابخوان همراه نور = 17960
| کد پدیدآور = 159
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''فصول العلیه (فضائل حضرت علی علیه‌السلام)'''، اثر [[قمی، عباس|عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی]]، مشهور به [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، کتابی است در بیان فضایل [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]].

نویسنده در ابتدای کتاب، اثر خویش را چنین معرفی کرده است: «این وجیزه‌ای است مشتمل بر چند فصل و هر فصلی مشتمل بر فضیلتی از فضایل امیر نحل و شاهنشاه عرب... هدیه کردم آن را به خدمت برادران مؤمنین و شیعیان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه]]؛ رجاء واثق که این داعی را از دعا فراموش نفرمایند و در وقت امکان آن را به طبع برسانند تا نفعش عام و ذخیره بانی و این مجرم کثیر الآثام گردد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>.

مطالب کتاب، در چهارده فصل تنظیم شده و در هر فصل، فضیلتی از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، بیان گردیده است؛ به‌عنوان نمونه، در فصل نخست، به ذکر موارد و روایاتی پرداخته شده است که نشان از جلوگیری خلفا و حکام بنی‌امیه و بنی‌عباس از انتشار فضایل آن حضرت داشته و بااین‌حال، فضایل ایشان، نقل و منتشر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-13</ref>.

در فصل دوم، شیخ [[عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی|عمادالدین طبری]] در «[[بشارة المصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله لشيعة المرتضی علیه‌السلام|بشارة المصطفی]]» از شریف قاضی، روایتی از مواجهه ابن ابی‌لیلی، ابن شبرمه و ابوحنیفه با سلیمان اعمش در هنگام مرض موت وی، نقل شده که با واسطه آن، ابوحنیفه او را به دلیل نقل روایت «أنا قسيم الجنة و النار» از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] شماتت نموده، ولی او، این حدیث را با سلسله سند آن، برای آنها، نقل کرده و بر آن، تأکید نموده است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.

در فصل سوم، ماجرای گردن زدن یک ناصبی توسط سلطان مراد یا سلطان سلیمان، یکی از سلاطین آل عثمان نقل شده است که او را از پیاده شدن و عرض ارادت به امیرالمؤمنین در هنگام مشاهده مرقد آن حضرت، نهی نموده و او برای این کار، به قرآن تفأل زده و آیه «فاخلع نعليك إنك بالواد المقدس طوی» برای آن آمده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.

در فصل چهارم، به قصایدی که ابن ابی‌الحدید در مدح و منقبت [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] سروده، اشاره شده است. وی هفت قصیده در این موضوع سروده که به «القصائد السبع» معروف گردیده که سید محمد صاحب مدارک و نجم‌الائمه شارح رضی استرآبادی امامی، آن را شرح کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>.