نمایش مبدأ برای فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURفرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنویJ1.jpg
| عنوان =فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[تقوی بهبهانی، نعمت‌الله]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏PIR۵۳۰۴/آ۲ت۷
| موضوع =مولوی، جلال‌الدین‌ محمدبن‌ محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق‌. . مثنوی -- واژه‌نا‌مه‌ها‌,مولوی، جلال‌الدین‌ محمدبن‌ محمد . فیه‌ ما‌فیه‌ -- کشف‌اللغا‌ت‌
|ناشر 
| ناشر =نشر دستور  
| مکان نشر =مشهد
| سال نشر =1390 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی''' تألیف [[تقوی بهبهانی، نعمت‌الله|نعمت‌الله تقوی بهبهانی]]؛ این کتاب، بسیاری از لغات تعبیرات و کنایات مثنوی را در دو بخش- لغات و ترکیبات فارسی، ترکیبات و ابیات عربی- به ترتیب الفبایی حرف اول تنظیم و معنی کرده است. نام این اثر با آنکه فرهنگ نوادر لغات است؛ اما بسیاری از لغات نادر مثنوی، مانند قُتُو، پاچیله، ژاژخاییدن، تبتّل(مقامات تبتل) و... در آن یافت نمی‌شود. 

در تدوین این کتاب، از تحقیقات مثنوی‌پژوهان بزرگ چون [[گوهرین، سید صادق|سید صادق گوهرین]]، [[شهیدی، سید جعفر|سید جعفر شهیدی]]، [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]، [[زمانی، کریم|کریم زمانی]]، [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] و [[استعلامی، محمد|محمد استعلامی]] بهره گرفته و اصطلاحات و تعبیرات را به قدر کافی معنی و شرح نموده است. در مواردی که در معنای لغت وکنایه اختلاف است، کوشیده چند معنی مختلف را با ذ کر منابع ذ کر نماید.

روش کار به این ترتیب است که ابتدا لغت مورد نظر را با خط درشت ذکر نموده و با گذاشتن دو نقطه، بلافاصله معنی را آورده است و بعد در سطر مستقل بیتی که متضمّن آن لغت و تعییر است ذکر و شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را نیز قید کرده است.

نمایه منابع در پایان کتاب آمده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص355-356</ref>