نمایش مبدأ برای فرهنگ اصطلاحات عرفانی ابن عربی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR12889J1.jpg
| عنوان = فرهنگ اصطلاحات عرفانی ابن عربی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سعیدی، گل‌بابا]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  4ف7س 274/3 BP 
| موضوع =ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. - واژگان - عرفان - اصطلاحها و تعبیرها - عرفان - واژه نامه‌ها
|ناشر 
| ناشر = شفيعی
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1384ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12889AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 964-7843-04-6
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 12889
| کتابخوان همراه نور = 12889
| کد پدیدآور = 4542
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر|اصطلاحات (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|فرهنگ (ابهام‌زدایی)}}
'''فرهنگ اصطلاحات عرفانی ابن عربی'''، به همت [[سعیدی، گل‌بابا|گل‌بابا سعیدی]] در شرح و توضیح واژگان و اصطلاحات عرفانی از دیدگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین بن عربی]] (متوفی 638ق) به رشته تحریر درآمده است.

در این کتاب، در آغاز به تعریف واژه از لحاظ لغت پرداخته شده و غالباً پس از ذکر عقاید بعضی از عرفای مشهور، عقیده [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] با تجزیه و تحلیل و بیان خاصش ذکر شده است. از سوی دیگر این کتاب که به نام فرهنگ اصطلاحات عرفانی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] عنوان شده است، تنها یک فرهنگ ساده نیست که به تعریف لفظی و شرح مختصری بسنده شود؛ باآنکه در بعضی از واژه‌ها به شرح بیشتری نیاز نیست و با ذکر اجمالی موضوع، خواننده مطلب را درک خواهد نمود، ولی در بعضی از موضوعات عرفانی و مذهبی و علمی دیگر چون ابلیس، نور، خلقت و امثال آنها که به شرح بیشتری نیاز است، از کتب و رسائل [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] استفاده شده است و حتی گاهی جهت توضیح بیشتر، یک یا دو رساله یا قسمتی از کتاب و یا قسمتی از چند کتاب کاملاً بیان شده است تا موضوعات مطروحه با یک نوع بلاغت عرفانی و ادبی و ظرافت خاصی با کمال جذابیت معنوی و عرفانی خود، در اذهان خوانندگان جای گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص23-22</ref>‏.

ازآنجاکه این کتاب در قالب اشعار و متون عارفانه و عالمانه که بیشتر با عباراتی مکنی و معقد بیان شده و به‌ویژه اشعار آن حاوی معانی بعید و کنایات و تعقیدات لفظی و معنوی و تا حدی دور از فهم است، هرچند اندیشه در معیارهای فلسفی و علمی و عرفانی قرار بگیرد، باز با توسعه مفاهیم همه‌جانبه کلام عمیق عرفانی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، هیچ‌گاه نمی‌توان حق مطلب را ادا کرد<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>‏.

شیوه بیان معانی اصطلاحات با استفاده از آثار ابن عربی و دیگر آثار مرتبط و فرهنگ‌نامه‌هاست؛ به‌عنوان مثال در تبیین معنای «ابدال» ابتدا از «[[كشف اللغات و الاصطلاحات]]» [[عبدالرحیم بن احمد سوربهاری]] که از مشایخ صوفیه بوده استفاده شده است. سپس معنای آن از فرهنگ نوربخش و فرهنگ معین استخراج گردیده است و در آخر متن عبارت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] در رابطه با معنای این اصطلاح آورده شده و چنین ترجمه گردیده است: «لفظ ابدال در عرف صوفیه، مشترک لفظی است. گاهی بر جمعی اطلاق می‌شود که صفات ذمیمه را به صفات حمیده تبدیل کرده‌اند و عدد ایشان منحصر نیست و گاهی بر عددی معین به‌کار می‌برند...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27-25</ref>‏.