نمایش مبدأ برای غريب الحديث في الكتب الأربعة

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR116636J1.jpg
| عنوان = غريب الحديث في الكتب الأربعة
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مدیرشانه‌چی، کاظم]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  4Y 106/2 BP 
| موضوع =غریب الحدیث - احادیث - واژه نامه‌‏ها - احادیث شیعه - قرن 14
|ناشر 
| ناشر = آستان قدس رضوی. بنياد پژوهشهای اسلامى
| مکان نشر = ایران - مشهد مقدس
| سال نشر = 1391ش - 1392ش - 1433ق - 1434ق
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE116636AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 9789649714974
| تعداد جلد = 3
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 116636
| کتابخوان همراه نور = 116636
| کد پدیدآور = 4273
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''أبحاث أصولية؛ مباحث الحجج'''، اثر [[محمدتقی شهیدی]]، از فقهای معاصر است که در 7 جلد منتشر شده است.

کتاب، فاقد مقدمه و هرگونه توضیح و اطلاعاتی در مورد محتوای آن است؛ ازاین‌رو، معلوم نیست که مطالب آن، تقریرات درس خارج اصول صاحب اثر است، یا وی در کنار تدریس، مطالب را تحریر کرده است؟.

مؤلف قبل از ورود به اصل موضوع و توضیح پیرامون حجت‌های شرعی، دو امر را خاطرنشان می‌سازد:
# بررسی و نقد این نظریه مرحوم آخوند که مباحث قطع را جزء مسائل علم اصول ندانسته و آن را به مسائل کلام شبیه‌تر خوانده است.
مؤلف دو دلیل بر رد مدعای جناب [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند]] ذکر کرده است:
## غرض فقیه، تشخیص وظیفه فعلی مکلف است و این متوقف بر اثبات منجریت قطع به تکلیف شرعی و نیز معذریت آن به ترخیص شرعی است.
## مباحث قطع، منحصر به بحث از حجیت قطع تفصیلی نیست، بلکه شامل مباحث دیگری هم که در طریق استنباط حکم شرعی و اقامه حجت بر آن واقع می‌شوند، می‌گردد<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص1-2</ref>.
# بررسی تقسیمی که مرحوم شیخ در مورد مکلف ملتفت به حکم شرعی صورت داده و عدول مرحوم [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند]] از تعبیر شیخ به تعبیری دیگر.
مؤلف، پیرامون هر دو بیان (بیان شیخ و آخوند)، ملاحظاتی دارد (شش ملاحظه) که مفصلا در ذیل امر دوم بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص3-55</ref>.

مؤلف در این هفت جلد، مباحث مربوط به قطع و ظن و همچنین برائت و استصحاب و تعادل و تراجیح را مطرح می‌کند. همچنین در مجلد آخر (هفتم)،   با توجه به اینکه در انتهای بحث استصحاب، به تقدیم قواعد فقهیه بر استصحاب اشاره کرده است، قاعده فراغ و تجاوز، اصالة الصحه، قاعده ید و قرعه را هم مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد.

[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانی]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|محقق خویی]]، [[ایروانی، علی|ایروانی]]، [[صدر، سید محمدباقر|شهید صدر]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] از جمله فقهایی هستند که آراء آنها، بیشتر مد نظر مؤلف بوده و به‌مناسبت بحث، اقوال آنها را ذکر کرده است.
مؤلف در هر موضوعی، ابتدا ابعاد و فروعات بحث را به‌صورت کامل و جامع تحلیل و تبیین می‌کند و سپس دیدگاه‌های موجود را می‌آورد و بعد از توضیح و بررسی هریک از آنها، دیدگاه مختار و یا نظر خود را در آخر، مطرح می‌کند.