نمایش مبدأ برای عنوان الکلام

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR15784J1.jpg
| عنوان = عنوان الکلام
| عنوان‌های دیگر = دو کتاب عشریه
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[فشارکی، محمدباقر بن محمدجعفر]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏ف‎‏5‎‏ع‎‏9 10/5 BP 
| موضوع =دعاهای ماه رمضان - نقد و تفسیر - فشارکی، محمد باقر بن محمد جعفر، ۱۲۵۱ - ۱۳۱۴ق. - وعظ - وعظ
|ناشر 
| ناشر = کتابفروشی اسلاميه
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1377ق
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15784AUTOMATIONCODE
| چاپ = 5
| شابک = -
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 15784
| کتابخوان همراه نور = 15784
| کد پدیدآور = 111
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''عنوان الكلام'''، به‌انضمام دو کتاب عشریه، عنوان اثری است 1 جلدی از [[فشارکی، محمدباقر بن محمدجعفر|محمدباقر بن محمدجعفر اصفهانی]]، معروف به آخوند [[فشارکی، محمدباقر بن محمدجعفر|ملا محمدباقر فشارکی]]، با موضوع روایات و ادعیه (شرح و تفسیر). فشارکی در «عنوان الكلام»، به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است. در ذیل این کتاب، دو کتاب عشریه از همین نویسنده نیز به چاپ رسیده است.

نویسنده در مقدمه کتاب درباره محتوای آن و انگیزه نگارشش با این عبارات توضیح داده است: اما بعد این حقیر خاک‌سار و ضعیف شرمسار و عاصى رب غفار، تراب اقدام محبین ائمه اثنا عشر، شفعاء یوم محشر، [[فشارکی، محمدباقر بن محمدجعفر|محمدباقر بن محمدجعفر الاصفهانى]]، به عرض برادران ایمانى و اخلاء روحانى می‌رساند که شهر صیام شهری است بابرکت و رحمت و قلوب به‌واسطه شرافت این ماه و عدم سلطنت شیاطین و بیدارى سحرها و خلو معده‌ها باصفا و ضیا است و مطالب علمیه و مواعظ شافیه و نصایح کافیه در آن اوقع است از سایر اوقات و نظر به اینکه دعاهاى کوچک هرروزه دعاهایی است بلندمضمون مشتمل بر مطالب عالیه و فقرات حاویه مقاصد اصولیه و فروعیه از اخلاق و فروعات فقهیه و این فقیر در سنوات عدیده هرروز دعاى آن روز را عنوان نموده و در آن صحبت می‌داشتم و بیان فقرات آنها را به‌قدر آنچه اقتضا می‌کرد و درک می‌نمود، افهام می‌نمودم و در همه سنوات جمعى اعزه و اشراف و کثیرى از احباء صاحبان محامد اوصاف خواهش داشتند که اینها را به سمت تحریر درآورده تا سایر مؤمنین از آن منتفع و امر بر حضرات اهل منبر قدرى سهل و آسان شود و این فقیر به جهت عدم مساعدت احوال به دفع‌الوقت می‌گذرانیدم تا در این شهر صیام (1283) جمعى از طلاب صاحبان فهم که نزد حقیر محترم بودند، زیاده بر این معنى مصر شده، توفیق حق حاصل آمده، دست توسل به دامان وسائط فیض زده، از ایشان استمداد جسته، در انجاح این مسئول کوشیده، مسئلت می‌نمایم از رب کریم اولا توفیق را بر اتمام و ثانیا تعمیم آن را بین الخواص و العوام که بلکه ذخیره یوم القیام این اضعف انام گردد؛ «إنَّهُ عَلى كلِّ شَی‌ءٍ قَدِيرٌ» و مرتب ساختم آن را بر پنج مقدمه و چهل مجلس<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص2</ref>.