نمایش مبدأ برای عروسان معانی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر = NURkar41.jpg
| عنوان = عروسان معانی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآوران = 
[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏ 4ع3م/65 PIR
| موضوع = مولوی. قرآن. انسان‌شناسی. بررسی و شناخت. 
| ناشر = انتشارات نجم کبری

| مکان نشر =ایران ـ کرج
| سال نشر = 1396 ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE0000AUTOMATIONCODE
| چاپ = پنجم
| شابک =9-79-2905-964-978
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =0000
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 
| پس از =
| پیش از =
}} 

''' عروسان معانی''' نوشته‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است نقدی ـ تحلیلی‌ که بررسی ارتباط انسان و قرآن می‌پردازد. قرآن حقیقتی است متمرکز و پنهان در لایه‌های فطرت و فهمِ ناشناخته‌ی آدمی‌و انسان حقیقتی است پیچیده در بطن لایه لایه‌ی قرآن. این که قرآن از انسان می‌گوید و برای انسان نازل می‌شود، انسان نیز در صورت یافت ماهیّت و حقیقتِ خود خواهان فهم قرآن است، که کلید این فهم در بطن قرآن نهفته است که بدون غور و تدبّر در دل آیات این کلید برای شناخت و رهایی حاصل نمی‌شود.

نام کتاب که عروسان معانی است از یکی از ابیات شریف [[دیوان کبیر]] بدین شرح اخذ شده است: {{شعر}}
{{ب|''یکی جان عجب باید که داند جان فدا کردن''|2=''دو چشم معنوی باید عروسان معانی را''<ref>دیوان کبیر، غزل 56</ref>}}{{پایان شعر}}

چنان که از مقدّمه‌ی مختصر کتاب بر می‌آید این کتاب حاصل درسهایی است که طیِّ پنج جلسه در ماه مبارک رمضان به دست آمده و در خصوص این بحث که تبدیل به کتاب حاضر شده است این توضیح وجود دارد: و امّا این بحث که عروسان معانی نام دارد کاوشی است در ظاهر و باطن انسان و قرآن و تحلیل و تطبیق آن دو و نیز ارتباطاتی که بین این دو وجود دارد. قرآن را ظاهری و باطنی است، انسان را نیز یک ظاهر و یک باطنی است، و در هر دو این عمق و ژرفا را می‌توان دید، و هر دو لایه‌لایه و دارای بطونی هستند که برای شناخت آن باید مراتبی را پشت سر گذاشت و بی این تمهید که در این اثر آن را یادکردیم عملاً شناخت درست قرآن و انسان وجود نخواهد داشت. گفتنی است که ما در تحلیل اشعار [[مولانا]] این مقوله را بیان کردیم و درواقع درس [[مثنوی]] است و نگاه [[مولانا]] است به ژرفای وجود قرآن و انسان؛ و طبیعتاً [[مولانا]] با آن بینش ژرف و گسترده شاید بهترین کسی است که می‌توانستیم این مفهوم خاص را از منظر او به بحث درآوریم و تحلیل کنیم<ref>مقدّمه، ص 8</ref>.