نمایش مبدأ برای شرف الطالب في أسنی المطالب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR23663J1.jpg
| عنوان = شرف الطالب في أسني المطالب
| عنوان‌های دیگر = کتاب شرف الطالب فی اسنی المطالب
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ابن‌ قنفذ، احمد بن حسن]] (نويسنده)
[[قاضی، محمد بن یوسف]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ش‎‏4 203 ‏CT‎‏ 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = شرکة نوابغ الفکر
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1430ق - 2009م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE23663AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-977-6305-53-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 23663
| کتابخوان همراه نور = 23663
| کد پدیدآور = 4247
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''شرف الطالب فی اسنی المطالب''' تألیف [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|احمد بن حسن قسنطینی]] مشهور به [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن خطیب]] یا [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] (810-740ق) از جمله کتاب‌های شرح‌حال‌نویسی سرزمین اندلس است. نویسنده در این اثر وفیات صحابه، محدثین و مؤلفین تا سال 807ق را گردآورده است. 
 
محقق در مقدمه به نهضت بزرگ فکری در قرن هشتم هجری در بلاد مغرب اسلامی اشاره کرده که تمامی علوم انسانی از فقه، حدیث، تفسیر، تاریخ، تصوف و شهرهای مهمی چون بونه، قسنطیه، بجایه و تلسمان را فراگرفته بود. از جمله بزرگان این نهضت [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده است. همچنین اشاره می‌کند که از [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بالغ بر سی اثر برجای مانده و اثر حاضر از آن جمله است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4-2</ref>

تاریخ وفیات صحابه و محدثین از جمله اموری بوده که اهل حدیث به جهت خوف از مدلسین و متقلبین بر حفظ آن اصرار داشته‌اند و [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] آنچه را که از وفیات صحابه، علما، محدثین و مؤلفین توانسته در این اثر به شیوه‌ای نو گرد آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-6</ref>  

کتاب مشتمل بر شرح‌حال و تراجم رجال تصوف و مالکیه در بلاد مغرب و اندلس که [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا هنگام وفاتش به سال 739ق به روش مبسوط یا موجز نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4</ref>‏ قابل توجه آنکه در این سال ابوالفتح بن منعه موصلی شافعی وفات یافته است،<ref>ر.ک: متن کتاب، ص235</ref>‏ اما همان‌گونه که محقق اشاره کرده [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا سال 810 زنده بوده است و شاهد آن هم ذکر وفیات تا سال 807ق است. 

اولین شخصیتی که از وی یاد شده خدیجه کبری(س) است که سال قبل از هجرت وفات یافت<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> پس از آن به نام دیگر صحابه و شخصیت‌ها به ترتیب سال اشاره شده است. نویسنده در سال چهلم هجری با لفظ «توفی» به رحلت علی بن ابی‌طالب(ع) در نزدیک شصت سالگی اشاره می‌کند و البته محقق اثر با «استشهد» این اشتباه نویسنده را اصلاح می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>‏ محمد بن عبدالرحمن مراکشی ضریر آخرین شخصیتی است که نویسنده از او گزارش می‌دهد. او فقیه و اهل بونه و همشهری [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده و در انتهای سال 807 رحلت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص260</ref>‏ 

[[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن‌ قنفذ‌]] کتاب دیگری با عنوان «الوفیات» نوشته که ذیلی بر همین کتاب است.<ref>ر.ک: یوسفی اشکوری، حسن، ص489</ref>‏