نمایش مبدأ برای شرح حکم إبن عطاءالله السکندري

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR24201J1.jpg
| عنوان = شرح حکم إبن عطاء الله السکندري
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[شرقاوی، عبدالله بن حجازی]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /الف27 ح8026 283 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = المکتبة الثقافیةالدینیة
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1430ق - 2009م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE24201AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 977-341-154-0
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 24201
| کتابخوان همراه نور = 24201
| کد پدیدآور = 15844
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''شرح حکم ابن عطاءالله السکندری''' نوشته [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|عبدالله شرقاوی]] (متوفی 1227ق)، شرح «الحکم الطائیة» احمد بن محمد بن عطاءالله سکندری (متوفی 709ق) است. حکم طائیه مشتمل بر احکام و آداب صوفیه است که به‌صورت ایهام و استعاره بیان‌شده است.

الحکم‌ العطائیة مهم‌ترین‌ اثر [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|ابن‌ عطاءالله‌ سکندری‌]] است‌. برخی‌ بر آن‌اند که‌ حکم،‌ خلاصه آراء و تعالیم‌ [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|ابن‌ عطاءالله‌]] در تصوف‌ است‌ و آنچه‌ پس‌ازآن‌ نوشته‌ است‌، درواقع‌ جز شرح‌ و تفصیل‌ آن‌ نیست‌. ازاین‌رو [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|ابن‌ عطاءالله‌]] به‌ «صاحب‌ الحکم‌» شهرت‌ یافت‌ و آوازه این‌ کتاب‌ به‌ مغرب‌ و اندلس‌ نیز رسید. یکی‌ از عوامل‌ مهمی‌ که‌ حکم‌ را در میان‌ آثار ابن‌ عطاءالله‌ و سایر کتب‌ عرفانی‌ ممتاز ساخته‌، آن‌ است‌ که‌ این‌ کتاب‌ آمیزه‌ای‌ است‌ از احکام‌ شرعی‌ و آداب‌ سلوک‌ با فلسفه‌ و حکمت‌ و علم‌ المعرفه که‌ در قالب‌ مواعظ و کلمات‌ قصار و به‌ شیوه صوفیان‌ با ایهام‌ و استعاره‌ و مجاز بیان‌شده‌ است‌. ازاین‌رو حکم‌ نه‌تنها در میان‌ صوفیه‌، بلکه‌ نزد فقها نیز اعتبار خاص‌ حاصل‌ کرد و در زمره کتاب‌هایی‌ درآمد که‌ فقها به‌ تدریس‌ آن‌ «اجازه‌» می‌دادند. [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|ابن‌ عطاءالله‌]] در نوشتن‌ حکم‌ نه‌ به‌ ترتیب‌ منطقی‌ موضوعات‌ و فصل‌بندی‌ کتاب‌ توجه‌ داشته‌ و نه‌ به‌ هماهنگی‌ و یکدست‌ بودن‌ اسلوب‌ نگارش‌. اصولاً حکم‌ به‌ شیوه کتب‌ دیگر آن‌ عصر تألیف‌ نشده‌ است‌. شاید به‌ همین‌ سبب‌ باشد که‌ مطالب‌ آن‌ را حاصل‌ احوالی‌ دانسته‌اند که‌ بر [[شرقاوی، عبدالله بن حجازی|ابن‌ عطاءالله‌]] عارض‌ شده‌ و او بی‌آنکه‌ قصد تألیف‌ داشته‌ باشد، به‌ ثبت‌ آن‌ها پرداخته‌ است‌.<ref>ر.ک: حفیظی، مینا، ص310</ref>‏.

این‌ کتاب‌ از همان‌ آغاز موردتوجه‌ اهل‌ عرفان‌ و ادب‌ بوده‌ و تاکنون‌ بیش‌ از ۲۴ شرح‌ بر آن‌ نوشته‌شده‌ و چندین‌ بار نیز به‌ نظم‌ درآمده‌ و به‌ زبان‌های‌ مختلف‌ ترجمه‌شده‌ است‌. شرح‌ عبدالله‌ بن‌ حجازی‌ شرقاوی‌، معروف‌ به‌ «المنح‌ القدسیّة علی‌ الحکم‌ العطائیة» از آن جمله است که‌ در حاشیه شرح‌ رندی‌ و نیز جداگانه‌ بارها به‌ چاپ‌ رسیده‌ است.<ref>ر.ک: همان</ref>‏.

شیوه شرح بدین‌صورت است که بخشی از عبارت حکم ذکرشده است و سپس به ترتیب عبارات و الفاظی که نیاز به توضیح داشته شرح و توضیح شده است.