نمایش مبدأ برای شرح الإعراب في قواعد الإعراب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR22980J1.jpg
| عنوان = شرح الإعراب في قواعد الإعراب
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[کافیجی، محمد بن سلیمان]] (نويسنده)
[[شنداح، عادل محمد]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = الجمهوریة العراقیة، دیوان الوقف السنی. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامیة
| مکان نشر = عراق - بغداد
| سال نشر = 1427ق - 2006م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE22980AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = -
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 22980
| کتابخوان همراه نور = 22980
| کد پدیدآور = 586
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''شرح الإعراب عن قواعد الإعراب'''، نوشتۀ [[کافیجی، محمد بن سلیمان|محمد بن سلیمان کافیجی]] (879ق-788ق) رومی الاصل و ساکن مصر، از مشاهیر اندیشمندان در علوم مختلف ازجمله ادبیات عرب در قرن نهم است. این کتاب شرحی بر کتاب ابن هشام انصاری(761ق)، نحوى عصر ممالیک مصر، زبان‌شناس، فقیه و ادیب است که با تحقیق و پاورقی‌های [[شنداح، عادل محمد|عادل محمد عبدالرحمن شنداح]] چاپ‌شده است.

[[شنداح، عادل محمد|شنداح]] مقدمه‌اش را در دو بخش آورده است؛ نخستین بخش، پژوهشی است که سه فصل دارد؛ فصل اول به زندگی کافیجی می‌پردازد؛ فصل دوم، دربارۀ خود کتاب (شرح‌‌ها و مخطوط یا چاپی بودن) هست؛ در سومین فصل نسبت کتاب به مصنف بررسی‌شده است. همچنین، شواهد آن، مطالب نقل‌شده از دیگران، آرای نحویان و موافقت مصنف با ایشان، روش [[کافیجی، محمد بن سلیمان|کافیجی]] در تألیف کتاب و نسخه‌شناسی و اعتماد به آن‌ها آورده شده است. بخش دوم، تحقیق خود کتاب است. در آخر -و در خاتمه کتاب-  فهرست‌های فنی و فراگیر از آیه‌ها، احادیث و آثار، مثل‌ها، اشعار، اعلام، کتاب‌های وارده در متن، مکتب‌های نحوی و فقهی، قوم‌ها و قبیله‌ها، فهرست موضوعات و ثبت مصادری که برای پژوهش و تحقیق این کتاب به آن‌ها اعتماد شده، آمده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref>‏

این شرح باب‌های چهارگانه‌ای را که ابن هشام در کتابش آورده بخش‌بندی کرده است: جمله با احکامش، جار و مجرور، تفسیر کلمه‌هایی که شخص نحوی به آن‌ها نیاز دارد و اشاره‌هایی به برخی از عبارت‌های تهذیب‌شده و منقحی که در عین ایجاز، رسانندۀ به مقصودند.<ref>ر.ک: فهرست کتاب، ص 536</ref>‏[[کافیجی، محمد بن سلیمان|کافیجی]] کتاب را بی‌نیاز از شرح نمی‌داند و نکته‌های غریبی را که به نظرش رسیده بیشتر توضیح می‌دهد.