نمایش مبدأ برای شب‌های قونیه

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURشب‌های قونیهJ1.jpg
| عنوان =شب‌های قونیه
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[علوی طباطبایی، علیرضا]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏BP 275/ع۸/ش۲
| موضوع =نقد و تفسیر تصوف‌,سیر و سیا‌حت‌ قونیه‌
|ناشر 
| ناشر =نشر علم 
| مکان نشر =تهران
| سال نشر =1382 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''شب‌های قونیه''' تألیف [[علوی طباطبایی، علیرضا|علیرضا علوی طباطبایی]]، این کتاب، به صورت داستانی، خاطرات سفر زیارتی یک جوان تهرانی به بارگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و گفت و گویی است که طی نُه دیدار میان او و یک دوست فرضی به نام علی‌مردان مقیم قونیه واقع شده است.

مهم‌ترین موضوعات و مطالبی که میان آن دو مطرح شده و به تفصیل مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته عبارت است از: ولی؛ ارجاع موسی به خضر؛ کرامت اولیا؛ سماع درویشان؛ مذاهب شیعه؛ بهایی، وهابی، صوفی و تصوف؛ ماجرای سقیفه و غدیر خم؛ قضیه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]]؛ درویشان گنابادی؛ و.... داستان از اینجا آغاز می‌شود که جوان تهرانی در سالروز وفات [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] با وجود سردی شدید ترکیه و دوری راه، هر طوری که شده خود را به شهر قونیه، آرامگاه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] می‌رساند و از فرط علاقه، با اشک و آه وارد زیارتگاه شده و ناگهان خود را غرق در نور، شکوه، جلال، عرفان و معنویت زیارتگاه احساس می‌کند؛ مبهوت و حیران و اشک ریزان در گوشه‌ای تکیه زده و آرام می‌گیرد و عظمت [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را در دل مرور می‌کند. جوان دیگری به نام علی‌مردان خان، از دور رفتار و گریه‌های عاشقانه و حالت روحی خاص این جوان را زیر نظر دارد. در ابتدا فکر می‌کند وی از درویشان است. نزدیک آمده و با او وارد گفت و گو می‌شود.

پس از آشنایی اجمالی و صحبت کوتاه، علی‌مردان سخت تحت تأثیر او قرار می‌گیرد و در واقع شیفتۀ شیفته شدۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] می‌شود. 

مدتی که جوان تهرانی در هتلی اقامت می‌گزیند، علی‌مردان بی قرار، شب و روز و در هر فرصتی با او دیدار می‌کند و هر صبح و شام باهم به زیارتگاه می‌روند و می‌آیند و به گفت و گو می‌نشینند و بسیاری از مسائل مورد علاقۀ دو طرف مورد بحث قرار می‌گیرد.

نگارنده هر بار در صحبت‌هایش نکات جدید و جذاب و قابل توجهی برای علی‌مردان می‌گوید، از انحراف‌هاو کجروی‌های فرقه‌ها و از خرافات و بدعت‌های این و آن. علی‌مردان با حفظ ادب و احترام زیاد، بازهم چیزهای جدیدی می‌پرسد و او پاسخ‌های مناسبی ارائه می‌دهد که موجب می‌شود علی‌مردان بیشتر جذب او شود. دوستی آن دو پس از بازگشت جوان به تهران نیز ادامه می‌یابد. نثر گفت و گوی میان آن دو، سلیس، پخته و جذاب است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص66</ref>