نمایش مبدأ برای سیری در تربیت اسلامی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR20042J1.jpg
| عنوان = ‏سیری در تربیت اسلامی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[دلشاد تهرانی، مصطفی]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =/‎‏د‎‏8‎‏س‎‏9 230/18 BP 
| موضوع =اسلام و آموزش و پرورش - جنبه‏‌های قرآنی - اسلام و آموزش و پرورش
|ناشر 
| ناشر = دريا
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1385ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20042AUTOMATIONCODE
| چاپ = 9
| شابک = 964-7313-08-X
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 20042
| کتابخوان همراه نور = 20042
| کد پدیدآور = 1524
| پس از = 
| پیش از = 
}}

{{کاربردهای دیگر|تربیت اسلامی (ابهام‌زدایی)}}
'''سیری در تربیت اسلامی'''، عنوان اثری است یک جلدی از [[دلشاد تهرانی، مصطفی|مصطفی دلشاد تهرانی]] با موضوع علوم تربیتی و آموزش و پرورش.

نوشتار حاضر مرورى است بر مهم‌ترین مباحث تربیتى در اسلام که تلاش شده است بر اساس آموزش‌هاى قرآن کریم و برگرفته از تعلیمات مدرسه پیامبر اکرم(ص) و اوصیاى آن حضرت باشد.
این مباحث در پنج بخش تنظیم شده است که حلقه‌هایى به‌هم‌پیوسته و داراى یک جهت‌گیرى‌اند.
در بخش نخست، جایگاه و ضرورت پرداختن به مباحث نظرى و عملى تربیت، بحث شده است و اینکه گوهر وجود آدمى و حقیقت ملکوتى او جز با تربیتى حقیقى شکوفا نمى‌شود و اگر انسان با تربیتى الهى به‌سوى حقیقت خویش سیر نکند، در مرتبه طبیعت خود متوقف مى‌ماند و در سراشیبى نفسانیت فرو مى‌غلطد و موجودى تباهگر و خون‌ریز مى‌شود. سپس بهترین راه تربیت - ‌راه وحى یا راه تربیت معصومین(ع) - ‌معرفى شده است تا مشخص گردد که براى سیر در تربیت کدام راه را باید جست.

تربیت با رفع موانع و ایجاد مقتضیات سامان مى‌یابد که در بخش دوم این مباحث، موانع و مقتضیات تربیت مطرح شده است تا پیچیدگى فرایند تربیت روشن گردد و اینکه تربیت امرى صرفا فردى نیست و به‌شدّت با امور اجتماعى و سیاسى و اقتصادى پیوند دارد.

در بخش سوم به مبانى تربیت پرداخته شده است؛ زیرا تا حقیقت انسان تبیین نشود و ندانیم که انسان چگونه موجودى است، ملکى است یا ملکوتى، نمى‌توانیم براى تربیت او و جامعه انسانى برنامه‌ریزى و اقدام کنیم. پس از شناخت انسان و حقیقت او، به اهداف تربیت پرداخته شده است تا مشخص گردد که انسان با چنین حقیقتى به کدام سوى باید روى کند و غایت تربیت او چیست. سپس شناخت فطرت مطرح شده است که فطرت آدمى آن بسترى است که وصول به این اهداف و غایت تربیت را میسّر مى‌سازد. امّا اینکه چرا همگان به‌سوى این غایت نمى‌روند و آنچه باید، در ایشان محقّق نمى‌شود، به سبب عواملى درونى و بیرونى است که با عنوان عوامل مؤثر در تربیت بحث شده است.

در بخش چهارم، اصولى از اصول تربیت مطرح شده است که بدانیم براى سیر به‌سوى اهداف بحث‌شده با شناختى که از انسان و فطرت او و عوامل مؤثر در تربیت او داریم، هر حرکت و فعل تربیتى را بر کدام ستون‌ها بنا کنیم تا حرکت و فعلى مطلوب باشد.

در بخش پنجم، روش‌هایى از روش‌هاى تربیت آمده است که با بهره گرفتن از آن‌ها در موارد و مواقع مناسب، بتوان راهى را که در تربیت ترسیم شده است به بهترین وجه دنبال کرد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص13-14</ref>.