نمایش مبدأ برای رساله تشويق السالکين

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR12912J1.jpg
| عنوان =رساله تشويق السالکين
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[مجلسی، محمدتقی]] (نویسنده)
[[جامی، عبدالرحمن]] (نویسنده)
[[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان = فارسی- عربي  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏م‎‏3‎‏ر‎‏5 / 295/4 BP 
| موضوع = تصوف - دفاعيه‎‌‌ها و رديه‎‌‌ها

عرفان - متون قدیمی تا قرن 14

شعر فارسی - قرن 9ق.

نثر فارسی - قرن 9ق.

عشق (عرفان)

شعر فارسی - قرن 7ق.

نثر فارسی - قرن 7ق.

|ناشر 
| ناشر = نور فاطمه 
| مکان نشر =ايران - تهران 
| سال نشر = [--13] 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12912AUTOMATIONCODE
| چاپ =چاپ  يکم  
| شابک =
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =00367-00776-02569
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر| تشويق (ابهام‌زدایی)}} 
'''رسالة تشویق السالکین''' تألیف [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] (درگذشته 1070ق) مشهور به [[مجلسی، محمدتقی|مجلسی اول]]، رساله‌ای فارسی در موضوع عرفان و تصوف و شرح مبانی سلوک الی الله. این اثر به انضمام دو رساله «[[لوایح]]» اثر [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]] (درگذشته 793ش) و «[[لمعات (مصحح خواجوی)|لوامع]]» یا «[[لمعات (مصحح خواجوی)|لمعات]]» اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین ابراهیم عراقی]] (درگذشته 592ش) منتشر شده است. 
  
از اهم موضوعات رساله تشویق السالکین شرح مبانی معرفتی سلوک الی الله و اثبات انتساب معنوی بزرگان صوفیه به ائمه(ع) می‌‎باشد. همچنین مؤلف با ذکر شواهدی، خاستگاه‌های آداب و مناسب صوفیانه را مبتنی بر سیره انبیا و ائمه(ع) معرفی کرده و حقیقت تشیع را تصوف حقیقی دانسته و قائل به پیوند و یگانگی بین این دو شده است<ref>ر.ک: طاوسی، محمدعلی؛ اسفندیار، محمود رضا؛ ص75</ref>‏. از جمله مواردی که مجلسی در اواسط و اواخر تشویق السالکین از علامه حلی و ابن طاوس نقل کرده، بستگی و ارادت متقدمین سلسله عرفا و صوفیه از قبیل بایزید بسطامی و شیخ معروف کرخی به ائمه معصومین(ع) می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص 77</ref>‏.

رساله «[[لوایح]]» اثر [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]] حاوی 33  لایحه است. در خاتمه این رساله هدف از نگارش آن ذکر شده است: «چون مقصود از این عبارت و مطلوب از این اشارت تنبیه بود بر احاطه ذات حق –سبحانه و تعالی- و سریان نور او در جمیع مراتب وجود، تا سالکان آگاه و طالبان صاحب انتباه، به شهود هیچ ذات از مشاهده جمال ذات غافل نشوند، و به ظهور هیچ صفت از مطالعه کمالات صفات او غافل نگردند».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص79</ref>‏. 

[[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]] در مقدمه رساله ‌«لمعات‌» خود می‌گوید: «اما بعد: کلمه‌ای چند در‌ بیان‌ مراتب‌‌ عشق‌ بر‌ سنن‌ سوانح به زبان وقت املا کرده‌ می‌شود، تا آینه معشوق نمای هر عاشق آید». و به‌ راستی نیز چنین است، زیرا کتاب «[[سوانح عمر|سوانح]]» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] نخستین کتاب مستقلی است‌ که در باب‌ عشق و عرفان نوشته شده است. و«[[لمعات (مصحح خواجوی)|لمعات]]» [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقی‌]] نیز بر همین منوال است و بیشترین مباحث آن شرح‌ احوال و حالات عشق است. اما در لابه‌لای این‌ رساله‌ کوچک‌ و پر مغز و عارفانه به نکاتی برخورد می‌کنیم که می‌توان ردپای مباحث دیگری را که‌ عرفای پیشین هم بدان اشارتها داشته‌اند، بیابیم. یکی از این مسایل مبحث «حرکت» در فلسفه‌ یا‌ «خلق جدید» از دیدگاه عرفا و «تبدل امثال» و یا «تجدد امثال» نزد حکماست.<ref>ر.ک: کریمی موغاری، فریده؛ ص26</ref>‏.