نمایش مبدأ برای رسالة الصلاة (احمد بن حنبل)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR97053J1.jpg
| عنوان = رسالة الصلاة
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ابن حنبل، احمد بن محمد]] (نويسنده)
[[شاکر، محمود محمد]] (مصحح)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =     
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = مولانا ابو الکلام آزاد عربک پرشین ریسرچ انستی تیوت، تونک
| مکان نشر = [بی جا] - [بی جا]
| سال نشر = 13سده
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE97053AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 97053
| کتابخوان همراه نور = 97053
| کد پدیدآور = 445
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''رسالة الصلاة'''، تألیف پیشوای مذهب حنبلی [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (164-241ق)، در موضوع نماز، به پیروی مأموم از افعال و اذکار امام و نیز برخی مستحبات نماز اشاره کرده است. مقدمه و حواشی کتاب به قلم [[شاکر، محمود محمد|محمود محمد شاکر]] است.

محقق در مقدمه به این نکته اشاره کرده که احمد بن حنبل این رساله را برای قومی نوشته که با ایشان نماز ‌گزارد و دید که نمازشان را اشتباه می‌خوانند؛ پس به آنچه بر عالم واجب شده است، یعنی تعلیم جاهل، امر به معروف و نهی از منکر و تعاون بر برّ و تقوا عمل نمود. سپس این کتاب در اطراف عالم منتشر شد؛ چراکه مسلمین نیازمند به آن بودند<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏.

این کتاب با استفاده از چهار نسخه از آن، تصحیح و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>‏.

این رساله مشتمل بر مقدمه و 59 بند حاوی احادیث، آثار و کلام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] است. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] کتابش را با این عبارت آغاز کرده است: «ای قوم! من با شما نماز گزاردم، پس دیدم که برخی از اهل مسجد شما در رکوع و سجود و خفض و رفع بر امام سبقت می‌گیرند و نماز کسی که بر امام سبقت بگیرد، مقبول نیست و احادیث نبی(ص) و همه اصحاب بر این مطلب دلالت دارد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-8</ref>‏.

[[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد حنبل]] سپس عدم توجه مردم زمانش به این موضوع را فراگیر دانسته، می‌نویسد: «اگر در یک‌صد مسجد نماز گزاری، اهل یک مسجد را نمی‌بینی که نماز را آن‌گونه که نبی(ص) و اصحابش به‌جا می‌آوردند، اقامه کنند». سپس تأکید می‌کند اگر مسلمانی نماز را به‌نیکویی و کامل به‌جای آورد، سپس بنگرد به کسی که نمازش را بد به‌جا آورده و بر امام پیشی می‌گیرد، پس ساکت شود و او را به این ایراد و سبقت او بر امام آگاه نسازد و نهی نکند، در وزر و خفت آن شریک است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>‏.

نگاه امام به راست و چپ پیش از تکبیر و امر به مستقیم کردن صفوف، استحباب نگاه به محل سجده و قرار دادن انگشتان به موازات گوش‌ها به هنگام سجده، از جمله مستحباتی است که در کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 31</ref>‏.

نویسنده در آخرین فقره کتاب بر ثواب نشر آن و نیاز مسلمین به آن تأکید کرده است<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>‏.