نمایش مبدأ برای رسائل صوفية لأبي‌عبدالرحمن السلمي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR75027J1.jpg
| عنوان = رسائل صوفیة 
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سلمی، محمد بن حسین]] (نويسنده)
[[بوورینگ، گ‍ره‍ارد ]] (محقق)
[[بوورینگ، گ‍ره‍ارد ]] (مقدمه نويس)
[[ارفه‌‌لی، بلال ]] (محقق)
[[ارفه‌‌لی، بلال]] (مقدمه نويس)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /س۸ر۵ 282/5 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار المشرق
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 2009م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE75027AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 75027
| کتابخوان همراه نور = 75027
| کد پدیدآور = 2745
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''رسائل صوفية لأبي‌عبدالرحمن السلمي'''، مجموعه‌ای است از پنج رساله در موضوعات مربوط به تصوف از [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن محمد بن موسی ازدی سلمی نیشابوری]] (412-325ق) که با تحقیق [[بوورینگ، گ‍ره‍ارد|گرهارد بوورینگ]] و [[ارفه‌‌لی، بلال|بلال ارفه لی]]، منتشر شده است.

رساله نخست، رساله‌ای است با عنوان «معاني الحروف». در انتساب این اثر به [[سلمی، محمد بن حسین|سلمی]]، نباید تردید کرد؛ چه، در ابتدای رساله، مؤلف گفته است که این رساله را پس از نوشتن کتاب «حقائق التفسير» خود، بنا به خواهش دوست یا مریدی، درباره معانی حروف و سخنان حکمای اهل معرفت، در این خصوص نوشته است. از نکات مهمی که درباره محتوای این رساله می‌توان ذکر کرد، این است که نزدیک به 140 قول، از اشخاصی که معرفی نشده‌اند، در آن نقل شده است که حدود 30 قول، متعلق به مشایخ صوفیه عمدتا بغدادی است. جمعا 30 آیه قرآن و 9 حدیث و سه بیت شعر هم نقل شده است. اسناد 18 قول ذکر شده است که از میان آنها، دو راوی را به‌طور مشخص می‌توان ملاحظه کرد: یکی منصور بن عبدالله اصفهانی (7 مورد) و دیگر ابوبکر محمد بن عبدالله رازی (4 مورد). این رساله، از دو بخش تشکیل شده است. در بخش اول، پس از مقدمه، حدیثی به روایت از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] نقل شده که بنا بر آن، هر آیه ظاهر و باطنی دارد و هر حرف، حد و مطلعی. پس از آن، حدیثی به روایت از ابن عباس، همراه با اسناد نقل شده که در آن، بر اهمیت فراگرفتن حروف الفبا (ابجد) و تفسیر آنها، تأکید شده است. در بخش دوم، حروف الفبا، از الف تا یا، با استفاده از اقوال بزرگان، شرح و تفسیر شده است<ref>ر.ک: پورجوادی نصرالله؛ سوری، محمد، ج3، ص225-226</ref>.

رساله دوم، «لطائف المعراج» نام دارد. سلمی در این رساله، با استفاده از کلمات قرآنی، سعی کرده است به مسئله معراج، با استفاده از اصطلاحات عرفانی، معنایی تازه ببخشد. وی با آوردن سخنانی از بزرگان، سعی نموده دیدار و معراج پیامبر(ص) را در لفافه‌ای از الفاظ و اصطلاحات خاص صوفیه، بیان کند؛ به‌گونه‌ای که هم غیر قابل دسترس بودن خداوند از اذهان و افکار بشر را متذکر شود (نکته‌ای که اکثر متکلمان اسلامی سعی می‌کنند با صفات سلبیه و ثبوتیه آن را بیان کنند) و هم مقام پیامبر(ص) را بالاتر از دیگر انبیا قرار دهد. زبان مورد استفاده او، شسته و رفته خاص عربی است<ref>ر.ک: جباری فرکوش، احمد؛ دادوند، سوسن، ص71</ref>.

عنوان سایر رسائل کتاب، عبارت است از: «تفسير ألفاظ الصوفية»، «المنتخب من حكایات الصوفية» و «الأمثال و الاستشهادات».