نمایش مبدأ برای دیوان فرخی یزدی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR28477.J1.jpg
| عنوان = دیوان فرخی یزدی
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[فرخی یزدی، محمد]] (نویسنده)
[[مکی، حسین]] (مصحح)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ / 7797 PIR 
| موضوع = شعر فارسی- قرن 14
|ناشر 
| ناشر = امیرکبیر
| مکان نشر = ایران- تهران
| سال نشر = 1357

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28477AUTOMATIONCODE
| چاپ = هشتم
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 28477
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 02567
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''دیوان فرخی یزدی،''' مجموعه اشعار [[فرخی یزدی، محمد|میرزا محمد فرخی یزدی]] (1268-25 مهر 1318ش) است که با تصحیح و مقدمه در شرح احوال شاعر به قلم [[مکی، حسین|حسین مکی]] به چاپ رسیده است.

آنچه باعث اهمیت این دیوان می‌شود، این است که شاعر آن، از جمله نویسندگان و شعرای نادر دوره مشروطه‌ است که متفاوت از جریان حاکم دین‌ستیزی و تجددگرایی اغلب شاعران و روشنفکران، دارای‌ بنیان فکری مذهبی و ایدئولوژیک‌ است‌ و با دیده احترام به مذهب می‌نگرد و مضامین و بن‌مایه‌های مذهبی و دینی فراوانی را در شعر خود به‌کار گرفته و از این مضامین، در آگاهی‌بخشی و بیدار کردن جامعه و اهداف ظلم‌ستیزی‌ و عدالت‌پروری، بهره برده است<ref>ر.ک: سلطانی، منظر، ص215</ref>.

استفاده‌ از مضامین دینی و مذهبی - به‌ویژه تشیع - در اشعار [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]]، بیانگر انس او با فرهنگ دینی است و این مضامین از بسامد نسبتا‌ قابل‌ توجهی‌ نیز برخوردار است؛ به‌گونه‌ای که آثار آن در ابیات و عبارات‌ وی‌ نمایان است؛ ضمن اینکه این مضامین دینی در خدمت تشویق و ترغیب به مبارزه و بیداری جامعه قرار‌ گرفته‌‌اند‌؛ با وجود آنکه وی مدعی تعهد به ارزش‌های مذهبی هم نیست<ref>همان، ص216</ref>.

از جمله ویژگی‌های شعر [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]]، آن است که آن را هم از سویه‌ شکل و فرم (زبان) و هم از سویه محتوا می‌توان بررسی کرد. زبان [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]] در واقع همان زبان ویژه دوره‌ اعتراض‌ است‌ به‌دور از هرگونه آرایه‌های لفظی و معنوی در کمال سادگی که شاعر‌ بنا‌ به نیازهای زمان خود، برای رخدادهای اجتماعی - سیاسی، به تصویرپردازی‌های شاعرانه نپرداخته و زبان او به زبان عامه‌ و کوچه‌ و بازاری‌ نزدیک‌تر شده است<ref>ر.ک: مشتاق‌مهر، رحمان، ص54</ref>.