نمایش مبدأ برای دیوان شوکت بخاری

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR18704J1.jpg
| عنوان = دیوان شوکت بخاری
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[شوکت بخاری، محمد اسحاق]] (نویسنده)
[[شمیسا، سیروس]] (محقق)
|زبان 
| زبان = فارسی 
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏د‎‏9 / 6336 ‏‎‏PIR‎‏ 
| موضوع = شعر فارسی- قرن 11ق.

|ناشر 
| ناشر = فردوس
| مکان نشر =ايران - تهران 
| سال نشر = 1382ش. 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18704AUTOMATIONCODE
| چاپ = اول 
| شابک =964-320-200-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =18704
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 11573، 9934
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''دیوان شوکت بخاری،''' مجموعه اشعار [[شوکت بخاری|خواجه محمد بن اسحاق بخاری]] (1111ق) مشهور به شوکت، شاعر سبک هندی اوایل قرن دوازدهم است. این اثر با پیشگفتار و تصحیح [[شمیسا، سیروس|سیروس شمیسا]] منتشر شده است. 

کتاب از پیشگفتاری قریب به سی صفحه برخوردار است و پس از آن غزلیات (به‌ترتیب حروف الفبا)، رباعیات و قصاید ذکر شده است. بیشتر اشعار [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] غزل است. حدود بیست رباعی و ده قصیده هم دارد و در یکی از نسخ هم قطعه‌ای از او آمده است. ظاهراً شوکت خود از دیوانش انتخاب کرده و از بسیاری از غزلیات خود فقط یک یا دو بیت را آورده است. شاعری [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] مبتنی بر همین ابیات منفرد و در نهایت غزلیات اوست و قصاید مدحی و مذهبی او تعریفی ندارد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص21</ref>‏. 

بزرگ‌ترین عیب شعر شوکت تکرار قافیه است که به حد افراط رسیده است. تکرار قافیه از فخامت شعر می‌کاهد و در تاریخ شعر فارسی تجربه‌ای ناموفق است. زیبایی شعر او بیشتر در موسیقی آن است، اوزان مطبوع، تتابع گوش‌نواز اضافات، ردیف‌های زیبا، قافیه و ردیف را گاهی به‌صورت جمع می‌آورد که به موسیقی کلام می‌افزاید. شعر او را می‌توان به‌صورت آواز زمزمه کرد و مفتون موسیقی آن شد<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>‏.