نمایش مبدأ برای دیوان اشعار حسن زاده آملی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR15002J1.jpg
| عنوان =دیوان اشعار حسن زاده آملی
| عنوان‌های دیگر =دیوان اشعار
| پدیدآوران = 
[[فلسفی، امیراحمد]] (خطاط)

[[حسن‌زاده آملی، حسن]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| کد کنگره =
| موضوع =

| ناشر = 
مرکز نشر فرهنگی رجاء
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1377 ش 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15002AUTOMATIONCODE
| چاپ =4
| شابک =964-6286-41-0
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15002
| کتابخوان همراه نور =15002
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهام‌زدایی)}}
'''‏دیوان اشعار حسن‌زاده آملی'''، مجموعه‌ای است از اشعار علامه [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملی]]  به خط امیراحمد فلسفی.

شعر صنعتى است كه همه امتها و جوامع بشرى على رغم تمام اختلافاتشان آن را جهت تأثير بر نفوس و برانگيختن عواطف و احساسات به كار می‌گيرند.زيرا اگر شيوايى گفتار با هنر سجع و قافيه آميخته گردد، سخن را حلاوت و گرمى خاصى مى بخشد كه آن را در نثر كمتر مى توان يافت.چه بسا دلهايى سخت و سركش كه با سخن نرم شاعرى آب و چشمهاى جامدى كه با كلام موزونى، روان گرديده است.چه بسا افرادى كه از طريق مستقيم حق منحرف بوده و با شنيدن يا خواندن غزلى منقلب شده و به راه راست هدايت بازگشته‌اند.

از اين رو عارفان دلسوخته و حكيمان وارسته و دانشمندان پيراسته، علاوه بر اينكه يافته‌ها و احساسات درونى خويش را با زبان شعر كه زبان احساس است، ابراز نموده‌اند، هميشه از صنعت شعر بهترين استفاده‌ها را كرده و از اين طريق اف‌كار و انظار دقيق و باريك را در اذهان رسوخ داده و صفات حميده و اخلاق فاضله را در ميان مردم شايع ساخته و قلوب انسه‌گانها را زنده و به ارواح آنان طراوتى خاص بخشيده‌اند.

از جمله كسانى كه مصداق بارز سخن فوق است حضرت استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن زاده آملى]] است كه با سرودن اشعار عرفانى، اخلاقى و حكمى اهداف ياد شده را محقق ساخته است مجموع سروده‌هاى معظم له در ديوانى مدون و به ديوان اشعار نام گرفته است.ديوان مزبور شامل بخشهاى مختلفى چون غزليات، قصايد، رباعيات، ترجيع بند، پندنامه و دفتر دل است.در اين ميان دفتر دل را شأنى بسزاست كه بعدد حروف بسم الله الرحمن الرحيم، نوزده بند است و هر بند در يك موضوع تكوينى.

در بند اول آمده است:
{{شعر}}{{ب|''به بسم الله الرحمن الرحيم است''|2=''كه عارف در مقام كن مقيم است''}}{{ب|''كن الله و بسم الله عارف''|2=''چه خوش وزنند در بحر معارف''}}{{پایان شعر}}

الى آخر

استاد خود در وصف دفتر دل سروده است:
{{شعر}}{{ب|''چو اين دفتر حكايت دارد از دل''|2=''بسى حرف و شكايت دارد از دل''}}{{ب|''بحكم طالعش از اختر دل''|2=''نهادم نام او را دفتر دل ''}}{{ب|''زطوفانى درياى دل من''|2=''صدفهايى كه دارد ساحل من ''}}{{ب|''بسى از آن صدفها را ز ساحل''|2=''نمودم جمع و شد اين دفتر دل ''}}{{پایان شعر}}

شايان ذكر است كه نوع غزليات ديوان و خصوصا دفتر دل در حال رياضت و داشتن اربعين سروده شده است.آرى به فرموده باباطاهر:
{{شعر}}{{ب|''حقيقت بشنو از پور فريدون''|2=''كه شعله از تنور سرد نايى''}}{{پایان شعر}}

مرحوم حاج ميرزا مهدى الهى قمشه‌اى، آن عارف بزرگ و شاعر سترگ كه صدر ديوان اشعار به دستخط مبارک آن جناب مزين است، در وصف سروده‌هاى استاد چنين نگاشته است:

«به مقتضاى شوق ذاتى نفوس قدسيه ناطقه به فهم حقايق، هرچه روح، اشتياقش به فهم معارف الهى و لطايف حكمى فزون است استعلاى نفس ناطقه بيشتر و انجذاب به عالم تجرد بيش.به حكم ان من الشعر لحكمة و ان الله تعالى كنوزا تحت العرش.مفتاحه لسان الشعراء، ذوق لطيف و فكر علمى شريف و خاصه مشتاقان علوم عقلى و عرفان و طالبان مقام حقيقت و ايقان، ترنم و تفكر و تجسم معانى مجرده را به لباس زيباى شعر براى توجه نفوس لايق و تشويق خلايق و توجه به دقايق عرفان و حكمت و مبدا و معاد، ضرور دانسته و استادان علوم عقلى و ذوقى، اشارات و لطايف و حقايق قرآن گفتار ائمه اطهار را با طبع لطيف خود به لسان اشعار و نظم آبدار در آورده و نفوس مستعده را بهره‌مند از آن سخنان آسمانى می‌كنند و بدين وسيله مردم را سوق به اخلاق فاضله دهند، لذا استاد دانشمند«حسن زاده» اشعار آبدارى براى نشر معارف الهى و ترغيب نفوس شيق به كمال و روحهاى عالى طالب حقايق، اين اشعار را كه مضامينش همه طبق اخلاق فاضله و توحيد و تزكيه و تربيت روح است، بدين مقصد عالى سروده و از طبع وقاد خداداد گوهر فشانى كرده‌اند.

ان شاء الله لكل بيت بيت فى الجنة پاداش از حقيقة الحقايق خواهند يافت.حضرت حجت‌الاسلام بارع و استاد دروس عقليه و نقليه حوزه علمى قم ابقاه الله بحسن عنايته، در مقام نشر حكمت و معرفت بدين وسيله هم كه اكثر دانشمندان بدان نشر حقايق قرآن داده‌اند، متوسل شدند و على الله اجر من احسن عملا.

«الاحقر مهدى الهى قمشه‌اى»

و اينك نمونه‌اى از سروده‌هاى استاد:
{{شعر}}{{ب|''ره عشق است و نوش و نيش دارد''|2=''هزاران گردنه در پيش دارد''}}{{ب|''برو راه خود و امثال خود گير ''|2=''كه اين ره لايق درويش دارد''}}{{ب|''كجا ره می‌برد در بزم خوبان ''|2=''هر آنكو نفس بدانديش دارد''}}{{ب|''به كام دل رسيدن آرزو نيست ''|2=''كه سالك را اسير خويش دارد''}}{{ب|''شنيدم عاشقى فرزانه می‌گفت''|2=''چو من ديوانه ديگر كيش دارد''}}{{ب|''عجب بزمى است خلوتگاه معشوق''|2=''كه در شب عاشق دل ريش دارد''}}{{ب|''حسن را ار تمناى وصال است ''|2=''دلش را دور از تشويش دارد''}}{{پایان شعر}}


{{شعر}}{{ب|''من مات قد و قامت موزون توام''|2=''دل داده آن جمال بيچون توام''}}{{ب|''حاشا كه بگويمت تو ليلاى منى''|2=''اما من دل باخته مجنون توام''}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}{{ب|''اى يك ده و دو كه جمله روحيد همه''|2=''از صبح ازل مست صبوحيد همه''}}{{ب|''افتاده به قلزم فناييم و شما ''|2=''بر كشتى كائنات نوحيد همه''}}{{پایان شعر}}


{{شعر}}{{ب|''سرمايه راهرو حضور و ادب است''|2=''آنگاه يكى همت و ديگر طلب است''}}{{ب|''ناچار بود رهرو از اين چار اصول''|2=''ورنه به مراد دل رسيدن عجب است''}}{{پایان شعر}}



كتاب ديوان اشعار در تابستان 1364 توسط مركز نشر فرهنگى رجاء با کیفیت مطلوبى طبع و منتشر شد.&

{{شعر و شاعری}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]