نمایش مبدأ برای دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR27970J1.jpg
| عنوان = دیوان آقامحمدکاظم واله اصفهانی
| عنوان‌های دیگر = دیوان واله اصفهانی
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[واله اصفهانی، محمدیوسف]] (نویسنده)
[[عبداللهی، رضا]] (مصحح)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ / 7503 PIR 
| موضوع =  شعر فارسی- قرن 13ق.

|ناشر 
| ناشر = برگ
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1371ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE27970AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =27970
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 2123-9615
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی،''' مجموعه اشعار [[واله اصفهانی، محمدیوسف|محمدکاظم اصفهانی]] معروف به [[واله اصفهانی، محمدیوسف|واله اصفهانی]] (درگذشته 1229ش) است که در اواخر عهد زندیه و اوایل دوره قاجاریه می‌زیسته است. این دیوان با مقدمه، تصحیح و حواشی [[عبداللهی، رضا|رضا عبداللهی]] منتشر شده است. 

اگرچه عصر ظهور [[واله اصفهانی، محمدیوسف|آقامحمدکاظم واله]] یکی از دوره‌های انقلاب ادبی است، اما نباید انتظار داشت که او در شاعری همپایه اساتید درجه اول آن زمان و اشعارش با امثال سحاب و مجمر و صافی همسنگ باشد. بااین‌حال در آثار وی اشعار پخته، پرمغز و مضامین خوب یافت می‌شود که بر مقام شاعری و سخن‌سنجی او گواهی صادق است. مخصوصاً ماده تاریخ‌های او برای تاریخ رجال آن عهد بسیار مهم و گران‌بهاست؛ از قبیل تاریخ وفات حکیم و عارف معروف آقامحمد بیدآبادی که در یک بیت دو ماده تاریخ ساخته و همین قطعه روی سنگ لوح قبر آقامحمد به خط نستعلیق بسیار زیبا نوشته شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص18-17</ref>‏ 
 
واله قصیده بسیار زیبایی در مدح [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان علی(ع)]] دارد که توضیح ابیات مختلف آن در انتهای دیوان آمده است:<ref>ر.ک: متن کتاب، ص621-616</ref>‏ 

{{شعر}}
{{ب|''نه گردونم کند رحم و نه بختم رهنما گردد''|2='' مگر خضر رهم گردد علی عالی اعلا''}} 
{{ب|''قسیم النار و الجنة، نصیرالدین و الملة''|2='' قتیل لشکر اعدا ظهیر حضرت مولا''<ref>ر.ک: همان، ص466</ref>‏}}
{{پایان شعر}}