نمایش مبدأ برای در جستجوی گنج قصه‌های شمس

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURدر جستجوی گنج قصه‌های شمسJ1.jpg
| عنوان =در جستجوی گنج قصه‌های شمس
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[شمس تبریزی، محمد بن علی]] (نویسنده)
[[عباسی، شهاب‌الدین]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏BP۲۸۳/ش۸م۷۰۱۵۶
| موضوع =عرفان‌ -- متون‌ قديمي‌ تا قرن‌ 14 شمس‌تبريزي‌, محمدبن‌علي‌, 582؟645- ق‌
|ناشر 
| ناشر =انتشارات مازیار 
| مکان نشر =تهران
| سال نشر =1389 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''در جستجوی گنج قصه‌های شمس''' تألیف [[عباسی، شهاب‌الدین|شهاب‌الدین عباسی]]؛ این کتاب، در برگیرندۀ زندگی‌نامه، انديشه و همۀ قصه‌ها و حکایت‌های [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] است که از کتاب مقالات او، استخراج و در سه بخش تنظیم شده است:

عنوان بخش یکم «پرندۀ تبریزی» است که در آن دربارۀ [[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] و دیدار [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] سخن به میان آمده است. با استفاده از خود مقالات و دیگر منابع دست اول، خصوصاً [[مناقب العارفين|مناقب العارفین]] موضوعات دیگری نیز مانند [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] از زبان [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]، سخن [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]، مسأله کیمیا خاتون، مورد بررسی قرار گرفته است.

در بخش دوم، با عنوان «اندیشه‌های [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]»، مجموعه سخنان او در دوازده قسمت ذیل تدوین شده است: خدا، عالم، آدمی، پیامبران، قرآن، شیطان، پاک‌دلی و نیاز، سماع و عشق،اخلاق، عقل و فلسفه و علم، مرگ، پند و سخن. روش ارائه مطلب به این ترتیب است که در زیر این عنوان‌ها کلمات و جملات قصار شمس عیناً از کتاب مقالات اقتباس و بدون هیچ شرح و توضیحی و تنها با ذکر شماره صفحه نقل شده است.

در بخش سوم، متن کامل و اصلی قصه‌ها و حکایات شمس به همراه توضیحات و یادداشت‌های لازم آورده شده است. این قصه‌ها و حکایت‌ها، مانند بخش مربوط به اندیشه‌های [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] به صورت موضوعی تنظیم و مرتّب گردیده و مجموعاً ۲۱۴ قصه و حکایت در آن ارائه شده است. نگارنده، یادآور شده با توجه به اينکه مقالات، متن پیوسته و یک پارچه‌ای نیست، برای رفع این مشکل، همۀ آن مطالب پس و پیش حکایت را در پی‌نوشت هر حکایت آورده است. هر حکایت در یک صفحه و طول آن‌ها گاه در دو سطر و گاه در دو- سه صفحه است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص428</ref>