نمایش مبدأ برای درآمدی بر علم رجال

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR36261J1.jpg
| عنوان = درآمدی بر علم رجال
| عنوان‌های دیگر = ترجمه و تحقیق مقدمه "معجم رجال الحدیث"  ** معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه. فارسی. برگزیده
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[خویی، سید ابوالقاسم]] (نويسنده)
[[فقهی‌زاده، عبدالهادی]] (ترجمه و تحقيق)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   /خ۹ م۶۰۴۲۱۳ 114 BP 
| موضوع =حدیث - علم الرجال - محدثان شیعه
|ناشر 
| ناشر = امير کبير
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1390ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36261AUTOMATIONCODE
| چاپ = 3
| شابک = 978-964-00-1434-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 36261
| کتابخوان همراه نور = 36261
| کد پدیدآور = 13
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر| معجم رجال الحديث (ابهام‌زدایی) }}
'''درآمدی بر علم رجال'''، ترجمه و تحقیق مقدمه «[[معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة|معجم رجال الحديث]]» [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی]] (1371-1278ش) به قلم [[عبدالهادی فقهی‌زاده]] است.

درآمدی بر علم رجال، ترجمه مقدمات شش‌گانه کتاب بیست‌وسه جلدی معجم رجال الحديث است که خلاصه مباحث این شش مقدمه به‌ترتیب عبارت است از:
# در مقدمه اول کتاب، ضمن بحث درباره ضرورت مراجعه به علم رجال در استنباط احکام شرعی، با دلایلی روشن و استوار به ابطال دیدگاهی پرداخته است که کتب اربعه را قطعی‌الصدور می‌داند.
# در مقدمه دوم، مهم‌ترین معیارهای تشخیص وثاقت یا حسن راویان را تصریح معصوم(ع)، تصریح یکی از بزرگان متقدم یا متأخر و ادعای اجماع از سوی اقدمین برشمرده است<ref>ر.ک: چکیده کتاب، ص9</ref>‏.
# مقدمه سوم، در باب توثیقات همگانی است. در این مقدمه مؤلف معجم رجال الحديث، توثیقات همگانی و فردی را همسان و هم‌پایه دانسته و به وثاقت کلیه راویانی که در زنجیره اسناد «[[تفسير القمي|تفسیر علی بن ابراهیم قمی]]» و «[[كامل الزيارات]]» واقعند، حکم کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص18</ref>‏.
# در مقدمه چهارم، بار دیگر از توثیقات همگانی سخن رفته است. مؤلف در این زمینه نصوصی را ارائه داده است که به گمان برخی از محققان، مفید توثیقات همگانی‌اند، اما از نظر او، از دلالت توثیق خالی‌اند و ازاین‌رو از حیز اعتبار ساقط<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
# وی در مقدمه پنجم، صحت کلی احادیث کتب اربعه را مورد تردید قرار داده و اثبات کرده است که در آن موارد نیز برای تشخیص سره از ناسره باید به بررسی هریک از احادیث از حیث سند پرداخت.
# در مقدمه ششم، با معرفی اجمالی کتب اصلی علم رجال، در نسبت کتاب الضعفاء به ابن غضائری تشکیک و اثبات کرده است که مخالفان شیعه آن را برساخته و به او نسبت داده‌اند<ref>ر.ک: چکیده کتاب، ص9</ref>‏.