نمایش مبدأ برای حاشية محيي‌الدين شيخ‌زاده علی تفسير القاضي البيضاوي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR11532J1.jpg
| عنوان = حاشية محيي الدين شيخ زاده علي تفسير القاضي البيضاوي
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[شیخ‌زاده، محمد بن مصطفی]] (نویسنده)

[[بیضاوی، عبدالله بن عمر]] (نویسنده)

[[شاهین، محمد عبدالقادر]] (مصحح)
|زبان 
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏ /ب9 الف8025 / 95 BP 
| موضوع = بيضاوي، عبدالله بن عمر، - 685ق. انوار التنزيل و اسرار التاويل - نقد و تفسير، تفاسير اهل سنت - قرن 7ق.، تفاسير اهل سنت - قرن 10ق.
|ناشر 
| ناشر = دار الکتب العلمية 
| مکان نشر = لبنان - بيروت
| سال نشر = 1419ق. = 1999م. 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11532AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک =
| تعداد جلد = 8
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11532
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 4145، 6148، 2775
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''حاشية محيي‌الدين شيخ‌زاده علی تفسير القاضي البيضاوي''' یا «حاشیه علی انوار التنزیل»، حاشیه عالم حنفی اهل ترکیه، [[شیخ‌زاده، محمد بن مصطفی|محیی‌الدین محمد بن مصطفی قوجوی]] معروف به [[شیخ‌زاده، محمد بن مصطفی|شیخ‌زاده]] (متوفی 951ق) بر [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر قاضی عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی]] (متوفی 695ق) است. تصحیح کتاب به قلم [[شاهین، محمد عبدالقادر|محمد عبدالقادر شاهین]] در هشت جلد منتشر شده است. 

از مشهورترین و کامل‌ترین کتب تفسیری که به‌صورت خلاصه و روان و روشن به رشته تحریر درآمده، تفسیر [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|قاضی بیضاوی]] با نام «[[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|انوار التنزیل و اسرار التأویل]]» است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص3</ref>‏. این کتاب از سوی جمهور علمای اهل سنت مورد توجه قرار گرفته و برخی بر تمام کتاب و گروهی بر بعضی مباحث حاشیه زده‌اند. [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] حاشیه محیی‌الدین را از بهترین و معتبرترین حواشی بر [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر بیضاوی]] دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>‏.

محشی به شیوه رایج، با لفظ «قوله» بخشی از عبارت بیضاوی را ذکر کرده و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته است. روش شیخ‌زاده چنین است که ابتدا، کلام [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] را می‌آورد، سپس کلام وی را از جهت ادبی، قرائت و وجوه تفسیری توضیح می‌دهد. در این میان، کلام مفسرین را نقل می‌کند و به مقایسه می‌گذارد، بدون آنکه خود، نظری را برگزیند. در زمینه نقل روایات، از منابع دیگر، در جهت اتقان و یا تضعیف روایات سود می‌جوید؛ به‌ویژه در آنجا که مربوط به نقل اسرائیلیات و اخبار ضعاف باشد. روش مفسر، عمدتاً در جهت توضیح و تشریح سخنان [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] و افزودن نکاتی است که در کلام [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] مبهم مانده است و جای شرح و بیان دارد<ref>ر.ک: ایازی، سید محمدعلی، ص173</ref>‏.