نمایش مبدأ برای جمع الجواهر في الملح و النوادر

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR96360J1.jpg
| عنوان = جمع الجواهر في الملح و النوادر
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[حصری، ابراهیم بن علی]] (نويسنده)
[[بجاوی، علی محمد]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =PJA ۳۹۱۸/ج۸ح۶
| موضوع = ادبیا‌ت‌ عربی‌ - نقد وتفسیر,شعرعربی‌ -- مجموعه‌ ها‌ -- نقد تفسیر
|ناشر 
| ناشر = دار الجيل
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 13سده
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE96360AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 96360
| کتابخوان همراه نور = 96360
| کد پدیدآور = 70990
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''جمع الجواهر في الملح و النوادر'''، نوشته [[حصری، ابراهیم بن علی|ابواسحاق ابراهیم بن علی حصری قیروانی]] (وفات بین سال‌های 413، 450 و 453ق) ادیب، شاعر و نویسنده مشهور مراکشی است. این اثر ادبی را [[بجاوی، علی محمد|علی محمد بجاوی]] تحقیق کرده است.

کتاب حاضر، گل‌چینى از مطالب طنزآمیز و حکایت‌هاى ادبى از کتاب «[[زهر الآداب و ثمر الألباب (حصری قیروانی)|زهر الآداب]]» نویسنده است. این کتاب با عنوان «ذيل زهر الآداب» نیز منتشر شده است که حکایت از ارتباط میان دو کتاب یادشده دارد. در حقیقت این اثر با مطالب متنوع آن، جنبه فکاهی داشته و آن را در مقابل «زهر الآداب» که بیشتر رویکردی جدی دارد، باید دید<ref>ر.ک: بوسنینه، منجی، ج‏7، ص21</ref>.

«جواهر الملح» و «ذيل زهر الآداب»، از نام‌هایی است که برای این کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: تقدیم، صفحه ج</ref>. برخی احتمال داده‌اند که نام اصلی کتاب، «جواهر النوادر و لمح الملح»‏ بوده است<ref>ر.ک: عبدالوهاب، حسن حسنى، ج‏2، ص173</ref>.

نویسنده، ضمن جمع‌آوری مطالب طنزآمیز، گزیده‌ای از اشعار نغز و قطعاتی از نثر را آورده و تلاش کرده اختصار در نگارش کتاب را رعایت نماید. همچنین از آوردن مطالبی که با دین‌داری و اخلاق و عادات حسنه ناسازگار است، اجتناب نماید<ref>ر.ک: تقدیم، صفحه ج؛ متن کتاب، ص3</ref>.

حکایت‌های نادر، داستان‌های شگفت‌آور، سخنان حکیمانه و لطائف طنزآمیزی از متقدمان و متأخران، خردمندان و دیوانگان، فرومایگان و بزرگان، سخاوتمندان و بخیلان، جاهلان و دانشمندان، فیلسوفان و حکیمان، عوام و خواص، شریفان، طفیلیان، داستان‌سرایان، خواجگان و... محتوای کتاب را تشکیل داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>.

محقق، این اثر را با تکیه بر دو نسخه از آن تحقیق کرده و ازآنجایی‌که اشکلات زیادی در آنها یافته، جهت پیرایش اشکالات از مصادر ادبیات و دیوان‌های شعر بهره گرفته است<ref>ر.ک: تقدیم، صفحه ج</ref>. وی علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ در پاورقی کتاب، به استخراج و مستندسازی اقوال و اشعار پرداخته و معنی برخی از کلمات دشوار و نامأنوس را ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1-3</ref>. در مواردی نیز به معرفی برخی از شخصیت‌ها که نامی از آنها آمده، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. ازآنجایی‌که برخی مطالب متن، فاقد عنوان جزیی بوده، محقق عناوینی را برای آنها در کنار صفحات درج کرده است<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>. محقق، فهارس فنی ارزشمندی را نیز در آخر کتاب آورده است<ref>ر.ک: تقدیم، صفحه ج</ref>.