نمایش مبدأ برای جامع التحصيل في أحكام المراسيل

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR71071J1.jpg
| عنوان = جامع التحصيل في أحكام المراسيل
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[علائی، خلیل بن کیکلدی]] (نويسنده)
[[سلفی، حمدی عبدالمجید]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /ع۸ج۲  111/6 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = عالم الکتب ** مکتبة النهضة العربية
| مکان نشر = [بی جا] - [بی جا] ** لبنان - بیروت
| سال نشر = 1407ق - 1986م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE71071AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 71071
| کتابخوان همراه نور = 71071
| کد پدیدآور = 45268
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''جامع التحصيل في أحكام المراسيل'''، نوشته [[علائی، خلیل بن کیکلدی|صلاح‌الدین ابوسعید بن خلیل بن کیکلدی علایی]] (694-761ق)، مشهور به حافظ علایی، محدث، فقیه و اصولی شافعی است. درباره این کتاب گفته می‌شود که آن، یکی از جامع‌ترین و نیکوترین آثاری است که درباره «حدیث مرسل» نوشته شده و حافظان بسیاری نیز به این نکته گواهی داده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>‏. جامع التحصيل با تحقیق و مقدمه «[[سلفی، حمدی عبدالمجید|حمدی عبدالمجید سلفی]]» عرضه شده است.

[[سلفی، حمدی عبدالمجید|سلفی]] پس از برشمردن ده اثر که در باب «مراسیل» نوشته شده‌اند، کتاب [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی علایی]] را فراگیرترین اثری می‌داند که مباحث دیگران را پوشش داده است؛ [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیلکدی]] مباحث خود را با شناساندن حدیث‌های مرسل، معضل، منقطع و گوناگونی تعاریف محدثان آغاز می‌کند. سپس، دیدگاه عالمان مثبت‌اندیش را در احتجاج به حدیث مرسل در کنار دیدگاه نافیان این نوع حدیث آورده و خود، رأیی را که برگزیده است بیان می‌کند. او با درج فرع‌ها و فایده‌هایی، به توصیف کسانی می‌پردازد که درباره آنها گفته می‌شود حدیث مرسل را جز از ثقه نقل نمی‌کنند. او برای این مطالب، مثال‌هایی را نیز افزوده است. [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی]] سپس، سخن «ابن برهان» را درباره حدیث مرسل (که منحصر به اوست) با کلام امام‌الحرمین «جوینی» همراه می‌کند. او مُسند کسانی را که در کار حدیث مرسلند می‌آورد و درباره شیوه کار آنان داوری می‌کند. کیکلدی در ادامه، دامنه ارسال را به‌سوی حدیث معضل و منقطع می‌کشاند. او بحثی را درباره راویانی ارائه می‌کند که حدیثشان را از کسانی نقل می‌کنند که هیچ‌گاه آنان را ندیده‌اند و سخنی نیز در باب تدلیس و دو نوع «تدلیس سماع» و «تدلیس شیوخ» بیان کرده و برخی از مدلّسان و طبقات خمسه آنان را شرح می‌دهد. او دامن سخن را به الفاظ اداء می‌کشاند و از الفاظی مانند «عن»، «إن»، «قال فلان» و «ذكر فلان» که بار معنایی سماع را با خود دارند، گفتگو می‌کند. [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی]] مرسله‌هایی را که ارسالشان پنهان است و راه‌هایی را که به شناختشان کمک می‌کند، به‌همراه مثال‌هایی برای آن‌ها می‌آورد. او در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، بیان می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>‏.

[[سلفی، حمدی عبدالمجید|سلفی]] (محقق) در تهیه این کتاب، نسخه «مدرسه قادریه» را اصل گرفته و آن را با نسخه ظاهریه مقابله کرده است. نسخه ظاهریه، بااینکه خطاهای بسیار آشکار داشته است، اما محقق از پاورقی‌ها و تعلیقه‌های کاتب آن «محمد بن زریق» بهره‌ها برده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. او بخش تراجم را با تراجم «المراسيل» نوشته ابن ابی‌حاتم مقابله داده و کاستی‌های کتاب را پُر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. وی در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده‌ است، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>‏.