نمایش مبدأ برای جامعه قرآنی (نه قارونی)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR116262J1.jpg
| عنوان = جامعه قرآنی (نه قارونی)
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[حکیمی، محمدرضا]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ 
| موضوع =  قرآن و اجتماع،  اسلام و اجتماع
|ناشر 
| ناشر = دلیل ما
| مکان نشر = قم
| سال نشر = 1391ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE116262AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک =
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 116262
| کتابخوان همراه نور = 116262
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
 
این کتاب، شماره بیست و هشتم از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» و نیز برگرفته از جلد پنجم «ترجمه الحیات» می‌باشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مطالبی درباره هدف دین اسلام در ساختن «جامعه قرآنی» بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است.

نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی می‌تواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایده‌آلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور می‌شود؟!<ref>متن کتاب، ص37-38</ref>

او می‌گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد می‌زند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساخته‌ایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین‌ترین افراد، نام گندم می‌خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می‌نوشند<ref>همان، ص30-31</ref>.