نمایش مبدأ برای تيسير التفسير (قطان)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR57728J1.jpg
| عنوان = تيسير التفسير (قطان)
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[قطان، ابراهیم]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = [بی نا]
| مکان نشر = [بی جا] - [بی جا]
| سال نشر = 13سده
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE57728AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 7
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 57728
| کتابخوان همراه نور = 57728
| کد پدیدآور = 45916
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''تيسير التفسير'''، نوشته [[قطان، ابراهیم|ابراهیم قطان]] (متوفای 1404ق)، ادیب، قاضی و شاعر اردنی است.

تفسیر یادشده از جمله تفسیرهای ارزشمند نوشته‌شده در عصر حاضر است که آسانی عبارت و روان بودن مطالب، آن را از سایر تفسیرها متمایز ساخته است<ref>ر.ک: ناصری، عبدالعزیز، ص26</ref>. ازآنجاکه مخاطبان تفاسیر موجود غالبا متخصصان بوده و قابلیت بهره‌گیری کمتری برای سایر مخاطبان داشته، نویسنده بر آن شده تا تفسیری مختصر و بدون ذکر اصطلاحات علمی و لغوی و همچنین خالی از مباحث جدال‌انگیز و پراکنده را برای استفاده عموم مخاطبان تألیف نماید؛ ازاین‌رو تلاش کرده است حتی‌الامکان عبارات این تفسیر به‌صورت ساده و روشن و قابل فهم برای عموم باشد<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>.

وی عمده مطالب کتاب را با تکیه بر تفاسیر اصلی به نگارش درآورده و مطلب جدیدی افزون بر آنچه در آنها وجود دارد، نیاورده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.

روش نویسنده در این تفسیر از قرار زیر است: ذکر شماره سوره، ذکر مدنی یا مکی بودن آن، ذکر تاریخ سوره و چگونگی نزول آن (به‌صورت متفرق یا کامل)، ذکر سبب نزول آن، ارتباط سوره با سایر سوره‌ها، بیان شیوه سوره در پرداختن به مسائل و احکام، ذکر مهم‌ترین مسائلی که سوره به آن پرداخته و...<ref>ر.ک: همان</ref>.

نویسنده نخست آیه یا دسته‌ای آیات از سوره مورد نظر را ذکر نموده، سپس در بیشتر موارد به بیان معنای برخی از مفردات آن پرداخته است. وی در ادامه فرازهایی از آیه مورد بحث را آورده و توضیحاتی را درباره آن ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص6</ref>. او گاهی قبل از آغاز به تفسیر، توضیحاتی مختصر پیرامون سوره مورد بحث داده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. نویسنده علاوه بر ذکر شأن نزول برخی آیات<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>، در مواردی نیز به ذکر قرائت‌های مختلف برخی عبارات اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص3 و 26 و 27</ref>.

نکته جالب توجه در این تفسیر آن است که نویسنده در هیچ جای کتاب نقل‌های خود را اعم از روایات، احادیث و سخنان دیگر علما، مستند به مصادر نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص3، 28، 37 و 62</ref>. همچنین هیچ اشاره‌ای به منابع تاریخی که مطالبی را از آنها نقل کرده، ننموده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>.