نمایش مبدأ برای توشيح التفسير في قواعد التفسير و التأويل

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10504J1.jpg
| عنوان =توشیح التفسیر في قواعد التفسیر و التأویل
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[تنکابنی، محمد بن سلیمان]] (نویسنده)

[[سعیدی، جعفر]] (محقق)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ت‎‏9‎‏ت‎‏9
| موضوع =
تاویل - جنبه‏‌های مذهبی - اسلام

تفاسیر شیعه - قرن 13ق.

تفسیر - فن
| ناشر = 
کتا ب سعدی
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1411 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10504AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10504
| کتابخوان همراه نور =10504
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''توشيح التفسير في قواعد التفسير و التأويل''' نوشته ميرزا [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|محمد بن سليمان تنكابنى]] متوفاى 1302 قمرى و به زبان عربى است.

وى در سال 1324 يا 1325 قمرى در تنكابن زاده شد.خاندان وى همه از بزرگان علم و دين بوده‌اند.او از محضر اساتيدى چون ملا محمد صالح برغاني، ملا عبدالكريم ايروانى، ملا محمد جعفر استرآبادى، محمد ابراهیم كلباسى، شيخ محمدحسن، صاحب «جواهر الكلام» و غيره بهره برد.از وى تأليفاتى چون «قصص العلما»،«التأسيسات»،«الخلجات» و...به جاى مانده است.

توشيح التفسير مشتمل است بر قواعد علم تفسير كه بر اين قواعد مسائلى متفرع شده است. چنانكه در آن وجه تكاریر آيات قرآنیه و فصاعت، بلاغت، جزالت، سلامت و ملاحت آن آيات و نيز وجه اعجاز و دفع تناقض در آيات قرآنیه و تأويلات و نكات و جامعيت قرآن بيان شده است.

نویسنده در ابتدا به بيان مقدمات و مبادى علم تفسير پرداخته و از تواتر قرآن سخن به ميان مى‌آورد.در اين بخش سخن از تحريف قرآن و قائلين به تحريف و مخالفين با اين نظريه به ميان آمده و تبعات قول به وقوع تحريف در قرآن بيان شده است.اعجاز قرآن و وجوهى كه براى اعجاز قرآن برشمرده‌اند از جمله بلاغت، أخبار غيبى و غيره، دفع شبهاتى كه از طرف مخالفين ايراد شده نظير وجود كلماتى غيرعربى در قرآن، خطاهاى اعرابى، وجود آيات متشابه در قرآن و غيره، وجه تكرار برخى آيات در سوره‌هايى نظير سورۀ «الكافرون»، نهى از تفسير به رأى و جواز ترجمه قرآن كريم، بيان مقاصد قرآن نظير شناخت حق، شناخت صراط مستقيم و شناخت معاد و...، تعداد سور و آيات قرآن و نيز حروف و حركات آن و...

معناى سوره و آيه و جزئيت بسملة، حقيقت قرآن و بيان مراتب آن، بررسى معنای «نزول قرآن»، بيان قاعده‌اى در تأويل كه نویسنده آن را از اخبار استفاده نموده است، توضيح مشرب خاص نویسنده در تفسير قرآن، تحقيق معنای «ميزان» بر مذاق عرفانى، راه‌هاى دفع تناقضات صورى آيات و نيز تناقضات صورى برخى آيات با روايات از جمله موضوعاتى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است.