نمایش مبدأ برای تهذيب المقال في تنقيح كتاب الرجال

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10008J1.jpg
| عنوان =تهذیب المقال فی تنقیح کتاب الرجال
| عنوان‌های دیگر =رجال النجاشی. شرح
| پدیدآوران = 
[[نجاشی، احمد بن علی]] (نویسنده)

[[موحد ابطحی، سید محمدعلی]] (شارح)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏115‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏2‎‏ ‎‏ر‎‏3028
| موضوع =
حدیث - علم الرجال

محدثان شیعه - سرگذشت‌نامه

نجاشی، احمد بن علی، 372 - 450ق. رجال النجاشی - نقد و تفسیر
| ناشر = 
[بی نا]
| مکان نشر =[بی جا] -
| سال نشر = 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10008AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =5
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10008
| کتابخوان همراه نور =10008
| کد پدیدآور =

| پس از =
| پیش از =
}}

'''تهذيب المقال في تنقيح كتاب الرجال'''، شرحى است بر كتاب [[رجال نجاشی|«رجال» نجاشى]] كه توسط [[موحد ابطحی، سید محمدعلی|سيد محمدعلى موحد ابطحى]] انجام گرفته است.

اين كتاب كه تاكنون پنج جلد آن منتشر شده است، از حرف الف شروع و به حرف ذال پايان يافته است.

كتاب از دو مقدمه و يك تمهيد و متن تشكيل شده است.

متن كتاب [[نجاشى]] در بالا و شرح آن در پايين صفحه آمده است.

مؤلف الفاظ يا بندهايى كه نياز به شرح و يا توضيح بوده را شماره‌گذارى كرده و در ذيل صفحه با ذكر آن شماره به شرح يا توضيح آن پرداخته است.

مؤلّف كتاب تهذيب المقال، با مراجعه به كتاب‌هاى رجالى، حديثى، تاريخى و غيره (اعم از كتاب‌هاى شيعه و اهل سنّت) و طرق [[شيخ طوسى]] در [[تهذيب الاحکام|التهذيب]]، [[الاستبصار]] و [[فهرست طوسی|الفهرست]] و طريق [[شيخ صدوق]] در كتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|من‌لايحضر]]، شرح مبسوطى در مورد هريك از رجال فهرست‌شده در كتاب رجال النجاشى كه شرح حال آنها مُهمل بوده و رجالى كه نام آنها در ضمن شرح‌هاى اين كتاب آمده و شرح مستقلى نداشته‌اند و يا مؤلّفان از شيعه‌اى را كه نجاشى متعرّض آنها نشده است، جمع‌آورى كرده و ارائه داده است. همچنين مؤلّف، اشكال‌هايى را كه در رجال النجاشى مشاهده نموده، مورد بررسى و نقد قرار داده است. مباحث مورد شرح عبارتند از: نام مؤلّف، لقب، كنيه، نَسَب، قبيله، محلّ تولد و سكونت، خاندان، طبقه (مشتمل بر بيان و شرح حال مشايخ و شاگردان هر شخصيت)، منزلت راوى در ميان اصحاب، تاريخ زندگى، مذهب، توثيق يا تضعيف، مدح يا ذم او و فهرست تأليفات او.

مؤلّف به‌منظور دسترسى سريع به موضوعات و عناوين، اقدام به تهيه چند فهرست نموده كه در آخر جلد اوّل، ارائه شده‌اند<ref>طلاييان، رسول، ص286 و 287</ref>

مقدمه طولانى كتاب به بحث از اين امور اختصاص دارد:

#زندگى‌نامه و شرح حال نجاشى؛
#اهميت [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]]، سند نجاشى به مصنفان اصول، معناى اصل و كتاب و نسخه، سند فقهاء به [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]]؛
#علت اعتبار كلام علماى رجال درباره راويان، روش نجاشى در جرح و تعديل، توثيقات عامه و بحث‌هاى جالب و ابتكارى فراوانى به‌خصوص در اين قسمت اخير مطرح شده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/30533 عابدى، احمد، ص64]</ref>

در اينجا به بعضى از مباحث كتاب اشاره مى‌كنيم:

#در ج5، ص40-123، به بحث از (جابر بن يزيد جعفى) پرداخته و چهل‌ويك بحث درباره او مطرح كرده است؛ مثل: نسب جابر، طبقه او، روايت او از جابر بن عبدالله، روايت او از حضرت زينب و امام باقر(ع)، توثيقات خاصه و عامه درباره او و...
#در ج5، ص276-298، هيجده بحث مستقل ذيل عنوان «حريز بن عبدالله» مطرح نموده است.
#گاهى تذييلاتى در اين كتاب وجود دارد كه افرادى را كه نجاشى عنوان ننموده است مورد بحث قرار مى‌دهد، مثل ج1، ص456.
#يكى از نكته‌هاى بسيار جالب كتاب آن است كه 50 نفرى را كه شيخ و نجاشى سند به تمام كتاب‌ها و روايات آنان دارند، جمع‌آورى نموده است، مثل ج1، ص88-90.
#در بحث از ابان بن ابى‌عياش كه راوى [[كتاب سليم بن قيس الهلالي|كتاب سليم بن قيس]] است نشان داده است كه چگونه برخى از علماى عامه، كلماتى را كه در مدح ابان آمده است، تحريف به قدح و ذم او نموده‌اند<ref>ر.ک: ج1، ص189</ref>
#در ج1، ص247، به بحث از اصطلاح (أسند عنه) پرداخته و معتقد است كه اين كلمه بايد به‌صورت مجهول قرائت شود و ضمير را نيز به صاحب ترجمه ارجاع داد؛ يعنى چيزى كه تنها همان شخص صاحب ترجمه روايت كرده و از شخص ديگرى نقل نشده است.
#در ج1، ص84، به بحث از روش مشايخ حديث در نقل روايات پرداخته و با ذكر چند شاهد ادعا نموده كه آنان هميشه سندى را انتخاب كرده و نقل مى‌نمودند كه واسطه‌هاى آن كم باشد؛ به همين جهت گاهى سندى را كه مشتمل بر افراد ضعيف است بر سندى كه تمام افراد آن ثقه هستند ترجيح مى‌دادند و لذا اگر سند يك حديثى كه به دست ما رسيده است ضعيف بود نمى‌توان حكم نمود كه آن حديث تنها همان سند را داشته و آن نيز مشتمل بر ضعف است.

در تمام اين كتاب از منابع تاريخى و رجالى اهل سنت به‌خوبى و به‌طور گسترده استفاده شده و بر فوائد انبوه آن افزوده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/30533 عابدى، احمد، ص65]</ref>