نمایش مبدأ برای تقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر = NURتقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی J1.jpg
| عنوان = 
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[شاه‌حسینی، ناصرالدین]] 	
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره = DSR65/ر8ش2  
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = چاپخانه سپهر
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = بی‌تا
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
| چاپ = 
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 
| کتابخوان همراه نور = 
| کد پدیدآور = 
| پس از = 
| پیش از = 
}}

''' تقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی'''، نوشته [[شاه‌حسینی، ناصرالدین|ناصرالدین شاه‌حسینی]]، بررسی تقدس سرزمین ایران و سرزمین‌های ایرانی با توجه به نصوص اوستایی و متون پهلوی است. نویسنده با روش توصیفی و با استناد به متون مهم اوستایی و پهلوی و بدون فصل‌بندی خاصی، کتاب خود را به نگارش درآروده است. 

مؤلف در ابتدا به سرزمین ایران به عنوان محل زندگی قوم آریایی و ارتباط نام آریا با ایران پرداخته و در ادامه، ایران را به عنوان زادگاه انسان اسطوره‌ای نخستین، یعنی کیومرث و زرتشت پیامبر دانسته و بدین‌منظور به نصوصی از اوستا و کتاب‌های پهلوی از جمله دینکرد استناد کرده است. سپس از شهرهایی که اهورامزداد آفریده سخن به میان می‌آورد و ازاین‌رو، ایران را به عنوان نیکوترین سرزمینی می‌شناساند که آفریده اهورامزداست. در ادامه، کتاب از ایرانشهر (ایران) به عنوان سرزمینی یاد می‌کند که دریاچه مقدس هامون به سرزمین سیستان و رود هامون، سرزمین آتورپاتکان، آتشکده آذر فرنبغ  و چینود پل در آن قرار دارد. نویسنده بدین‌منظور به جایگاه این مکان‌ها در اسطوره‌ها و آموزه‌های دینی زرتشتی اشاره کرده است. در آخر گفته شده که امشاسپند سپندارمذ نگاهبان سرزمین ایران بوده، و از طرفی، ایران مهد دلیرانی همچون زریر، جمشید، کی‌خسرو، رستم و دیگران است و محل نگه‌داری نطفه موعودهای آخرالزمان زرتشتی به‌شمار می‌رود<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53</ref>.