نمایش مبدأ برای تفسير أحسن الحدیث

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR01930J1.jpg
| عنوان =تفسیر احسن الحدیث
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[قرشی بنابی، سید علی‌اکبر]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏4‎‏ت‎‏7
| موضوع =
تفاسیر شیعه - قرن ۱۴
| ناشر = 
بنياد بعثت، مرکز چاپ و نشر
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1377 ش 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01930AUTOMATIONCODE
| چاپ =3
| شابک =964-309-186-4
| تعداد جلد =12
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01930
| کتابخوان همراه نور =01930
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''تفسير أحسن الحديث'''، اثر [[قرشی بنابی، سید علی‌اکبر|سيد على‌اكبر قرشى]]، تفسير كل قرآن به زبان فارسى، كتابى است ساده و روان با جهت‌گيرى هدايتى و تربيتى، متناسب با فهم توده‌ى مردم، كه جلوه تفسير قرآن به قرآن و استفاده از روايات را در خود دارد.

آغاز نگارش آن، هشتم ذوالقعده 1396ق1356/ش و بعد از 9 سال و چند ماه، به سال 1365ش، پايان يافت.

نسبت به نام‌گذارى تفسير، مصنف مى‌فرمايد: ابتدا نامش را «تفسير ممتاز» گذاشتم، ولى در ذهنم بود كه اين نام، مناسب نمى‌باشد. جلد اول با همين نام چاپ شد. خيلى فكر كردم كه چه نامى براى آن انتخاب نمايم. بعد از مدتى به نظرم آمد كه خداوند، قرآن را «أحسن الحديث» ناميده است؛ در سوره زمر آيه 23 مى‌فرمايد:''' «الله نزل أحسن الحديث كتابا متشابها»'''؛ به همين جهت اين نام را انتخاب نمودم.

اين تفسير همانند بسيارى از تفاسير، مقدمه‌اى در بعضى مسائل علوم قرآنى دارد كه در حقيقت جزو مبادى تفسير و آشنايى كلى با قرآن مى‌باشد؛ مانند توضيح كلمه «قرآن»، سوره‌ها و آيات قرآن، مطالب قرآن، سوره‌ها و آيه‌هاى مكى و مدنى، تقسيم سوره‌ها به سال‌هاى قبل از هجرت و بعد از آن، اولين و آخرين سوره، تركيب و ترتيب سوره‌هاى قرآن، نزول دفعى و تدريجى قرآن، عاصم و قرائت او، اهتمام پيامبر(ص) به خواندن و آموختن قرآن، حكايت قرآن، قرآن و انقلاب اسلامى و توضيح سبک تفسيرى در تفسير احسن الحديث.

نویسنده در ذيل عنوان مطالب قرآن مى‌فرمايد: لذا آيات قرآن، حدود دو هزار و صد آيه در زمينه خداشناسى و استدلال به وجود حق تعالى از راه‌هاى طبيعت و عقل است. همچنين در ميان صفات عاليه خداوند از قبيل علم، قدرت، حكمت، حيات، رحمت، اراده، تدبير جهان و امثال آن مى‌باشد.

حدود هزار و پانصد آيه در شرح حال پيامبران و مبارزه طرف‌داران حق با طرف‌داران باطل و جبهه‌گيرى اهل توحيد و طاغوت‌ها در برابر يكديگر و پيكار قولى و عملى اين دو جناح است كه به پيروزى حق و اهل حق ختم مى‌شود. حدود پانصد آيه در زمينه احكام و بقيه آيات در زمينه موعظه‌ها، تشويق به اعمال و صفات نيك، بيدارى انسان‌ها، حالات روحى بشر و مانند آن است؛ بنابراین مى‌توان مطالب قرآن را در چهار كلمه خلاصه كرد: الله، معاد، دنيا و آخرت.