نمایش مبدأ برای تصنیف نهج‌البلاغة

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR03439J1.jpg
| عنوان =تصنیف نهج‌البلاغة
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغه. فهرست
| پدیدآوران = 
[[بیضون، لبیب]] (نویسنده)

[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏07‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏9
| موضوع =
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خطبه‌ها

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - فهرست مطالب
| ناشر = 
[[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1375 ش یا 1417 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03439AUTOMATIONCODE
| چاپ =3
| شابک =964-424-124-x
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03439
| کتابخوان همراه نور =03439
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''تصنیف نهج‌البلاغة'''، اثر [[بیضون، لبیب|لبيب بيضون]] كتابى است به زبان عربى معاصر كه به دسته‌بندى موضوعات مهم نهج‌البلاغه مى‌پردازد.

نویسنده انگيزه خود از نگارش اين اثر را اين‌گونه بيان مى‌كند: متأسفانه بيگانگان بيش از ما مسلمانان به ميراث عربى اسلامى ما توجه نشان داده و از آنجا كه به ارزش اين ميراث عظيم پى‌برده‌اند به چاپ، شرح، تحقيق و تصنيف اين ميراث پرداخته‌اند؛ در حالى كه اين وظيفه مسلمانان است كه به حفظ ميراث خويش همت گمارند، نه اينكه بيگانگان با اغراض سوء خود بدين كار اقدام نمايند. سپس يادآور مى‌شود كه نخستين كسى كه به تهيه معجمى موضوعى از قرآن كريم- براى دستيابى آسان به موضوعات مطرح شده، در قرآن كريم- اقدام نمود. [[لابوم، ژول|ژول لابوم]] فرانسوى بود كه در كتاب "[[تفصیل آیات القرآن الحکیم]]"، موضوعات مهم قرآنى را همراه آيات مربوطه گردآورد. آشنايى با اين اثر باعث شد كه بيضون اثر خويش به سبک و سياق كتاب لابوم را به نگارش درآورد. وى يادآور مى‌شود كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] هيچ گونه نظم و ترتيبى را در كتاب نهج‌البلاغه مورد توجه قرار نداده، چرا كه آنچه براى وى در درجه اول اهميت قرار داشته، تنها جمع‌آورى و پيراسته ساختن سخنان حضرت بوده است. از اين‌رو بيضون براى استفاده بهتر افراد از نهج‌البلاغه، به تصنيف و تنظيم موضوعات مطرح شده در اين كتاب شريف پرداخته است.