نمایش مبدأ برای تذكرة الأولياء (زوار)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR01301J1.jpg
| عنوان =تذکرة الأولیاء (زوار)
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[استعلامی، محمد]] (مصحح)

[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏278‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏6‎‏ت‎‏4‎‏
| موضوع =
تصوف

عارفان - سرگذشت‌نامه

نثر فارسی - قرن 6ق.
| ناشر = 
زوار
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1386 ش 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01301AUTOMATIONCODE
| چاپ =16
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01301
| کتابخوان همراه نور =01301
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر|تذکره (ابهام‌زدایی)}}

'''تذكرة الأولياء'''، به زبان فارسی، نوشته [[عطار، محمد بن ابراهیم|فريد‌الدين عطار نيشابورى]]، در شرح حال گروهى از عرفاست. عطار، در مقدمه اين كتاب، مى‌گويد: «پس از قرآن و اخبار رسول(ص) هيچ سخنى برتر از سخنان مشايخ طريقت نيست». وى، بر پايه همين باور و به درخواست دوستانش، به مطالعه احوال و سخنان عرفا پرداخته و اين كتاب را نوشته است.

آن‌جا كه عطار از اسباب و بواعث تأليف اين كتاب سخن مى‌گويد، به سادگى مى‌توان دريافت كه مقصود وى، احيا و يادآورى ايمان است، در روزگارى كه به گفته وى، خير به شر بدل مى‌شود و اشرار الناس، اخيار الناس را فراموش كرده‌اند و «مدعیان به لباس اهل معانى بيرون آمده‌اند» و بايد«اهل دل[مانند] [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و ديگر عارفان، احياى علم دين و ايمان بكند و حالات و مقامات ايمانى مثل توبه، ارادت، صحبت، توكل و فنا را در قلوب مسلمانان احيا كنند».

به گفته بسيارى از محققان، اين كتاب، منبع جامع و مهم شرح مقامات و كرامات و حالات و اوقات و اشارات و احوال و اقوال و سيره اوليا به شمار مى‌رود.

اهميت و قدر ادبى اين كتاب و انشا و اسلوب عباراتش را بسيارى ستوده‌اند، تا جايى كه آن را در زبان فارسی بى‌مانند خوانده‌اند و حتى برخى از محققان، مانند مرحوم علامه قزوينى، بر اين باور بودند كه در زبان فارسی كتابى با اين دو صفت؛ يعنى سادگى و شيرينى وجود ندارد.