نمایش مبدأ برای تبریزی، احمد

{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = احمد تبریزی، فرزند محمد
 ‌| تصویر = NUR00000.jpg
| اندازه تصویر = 
| توضیح تصویر = 
| نام کامل = احمد تبریزی؛
| نام‌های دیگر = 
| لقب = 
| تخلص = 
| نسب = 
| نام پدر = محمد؛
| ولادت = 
| محل تولد = 
| کشور تولد = 
| محل زندگی = 
| رحلت = حک‍ ۷۱۷-۷۳۶ق؛
| شهادت = 
| مدفن = 
| طول عمر = 
| نام همسر = 
| فرزندان = 
| خویشاوندان = 
| دین = اسلام؛
| مذهب =‌ 
| پیشه = شاعر، مورخ؛
| منصب = 
| پس از = 
| پیش از = 
| اساتید =  
| مشایخ = 
‌| معاصرین = 
| شاگردان = 
| اجازه اجتهاد از = 
| درجه علمی = شاعر، مورخ؛
| دانشگاه = 
| حوزه = 
| علایق پژوهشی = 
| سبک نوشتاری = 
| آثار = 1- شهنشاه‌نامه ؛
| وبگاه = 
| امضا = 
| کد مؤلف = AUTHORCODE103120AUTHORCODE
}}
''' اَحْمَدِ تَبْریزی، '''فرزند محمد، شاعر و مورخ ایرانی، هم‌عصر با ابوسعید بهادرخان (حک‍ ۷۱۷-۷۳۶ق/ ۱۳۱۷-۱۳۳۶م).

از احوال او اطلاعی در دست نیست و منابع، تنها به معرفی آثار وی پرداخته‌اند:

１.شهنشاه‌نامه یا شاهنشاه‌نامه یا چنگیزنامه یا منظومۀ احمدی، از منظومه‌های حماسی ـ تاریخی مهم دورۀ مغول که تاریخ آن روزگار را، از آغاز کار تا ۷۳۸ق، اندکی پس از مرگ ابوسعید، در بر می‌گیرد. این منظومه اگرچه ظاهراً از لحاظ تاریخی و ارزش ادبی، امتیاز خاصی ندارد، ولی حاوی اطلاعات مفیدی راجع به آن دوره است.

مثنوی شهنشاه‌نامه در بحر متقارب و در ۱۸ هزار بیت، به تقلید از شاهنامۀ فردوسی و به شیوۀ سال‌شمار سروده شده است.

عنوان منظومه و اهدای آن به ابوسعید در نخستین ابیات و نیز در مقدمۀ کتاب ذکر شده و همچنین طول دورۀ تألیف و تاریخ ختم آن و نیز نام شاعر، احمد، در ابیات پایانی آن آمده است. بر پایۀ این ابیات، تألیف این اثر، ۸ سال طول کشیده و در ۷۳۸ق پایان یافته است.

نسخه‌ای نفیس از این منظومه، در کتابخانۀ موزۀ بریتانیا، همراه مجموعه‌ای مشتل بر ۴ منظومه که همۀ آن‌ها در بحر متقارب سروده شده‌اند، موجود است. 
این منظومه دارای ۲۴۳ برگ و به ترتیب مشتمل بر منظومه‌های گرشاسب‌نامۀ اسدی، شهنشاه‌نامۀ احمد تبریزی، بهمن‌نامه و کوش‌نامۀ آذری است که شهنشاه‌نامه، برگ‌های ۴۱ تا ۱۳۲ آن را در برمی‌گیرد. این نسخه در ۱۴ رجب ۸۰۰ با عنوان چنگیزنامۀ منظومات احمدی و به خط محمد بن سعید بن سعدالحافظ القاری کتابت شده است. فیلمی از این مجموعه در کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران موجود است.

２.تاریخ النوادر، که نسخه‌ای از آن به دست نیامده است.
 
۳. دیوان احمد. در منابع، از چند دیوان با عنوان دیوان احمد نام برده شده که نسخه‌های خطی متعددی نیز از آن‌ها موجود است، ولی در هیچ‌یک، ذکر کاملی از نام مؤلف به میان نیامده است و معلوم نیست که مقصود، همان احمد تبریزی صاحب شهنشاه‌نامه است، یا کس دیگر. تنها آقابزرگ نام و مشخصات و دو اثر دیگر وی را ذکر کرده است
<ref>ریحانی منفرد، نسترن، ‌ج7، ص27</ref>.
‌