نمایش مبدأ برای بشنو از نی (صفایی حائری)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR4296J1.jpg
| عنوان =بشنو از نی
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[صفایی حائری، علی]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ص‎‏7 / 268/02 BP 
| موضوع = دعاي ابو حمزه ثمالي - نقد و تفسير
دعاها - نقد و تفسير
|ناشر 
| ناشر =ليلة القدر 
| مکان نشر =ايران - قم  
| سال نشر =1384ش.  

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE4296AUTOMATIONCODE
| چاپ =سوم  
| شابک =964-8703-01-x
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''بشنو از نی''' تألیف [[صفایی حائری، علی|علی صفایی حائری]]، این اثر، مروری است‌ بر دعای ابو حمزه ثمالی. مؤلف در مقدمه‌ای به اهمیت و نقش قرآن و دعا، در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها پرداخته است:

آنها که هستی و زندگی‌شان را در رفتن‌ها دیده‌اند و ماندن را گندیدن و پوسیدن، اینها در این جریان، در این حرکت، در این رفتن، با مانع‌ها و درگیری‌هایی روبه‌رو می‌شوند... در این حرکت و در این درگیری‌های وسیع و در کنار تحوّل‌ها و تغیّرهای مستمر، آنها که در کنار متغیّرها لرزیده‌اند و زیر و رو شده‌اند، ناچار به ثابت و حق به الله نزدیک می‌شوند و اوست که آنها را به ثبات می‌رساند و به آنها امن را می‌بخشد...

سرچشمه اصلی این قطره‌های امن و امان دو چیز است: یکی، قرآن و دیگری، پیوند و دعا.

مؤلف پس از بیان این مقدمه به نقش مهم و اساسی قرآن و دعا در جامعه امروزی می‌پردازد و پیام‌های زندگی‌بخش این دو سرچشمه معنوی را بازگو می‌کند که در ساخت جامعه آرمانی مورد نظر مؤلف، بسیار مؤثر است.

مؤلف، دعا را به سه گونه تقسیم‌بندی می‌کند: 

۱. وسیله‌ای هنگام شکستن وسیله‌ها؛ 

۲. وسیله‌ای همراه وسیله‌ها؛ 

۳. دعا وسیله نیست، مقدمه نیست، بلکه خودش هدف و عمل و مقصد است.

مؤلف، نمونه اعلای این‌گونه دعاها راکه خودشان مقصدی مهم برای سیر و سلوک می‌باشند، دعای ابوحمزه ثمالی از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] می‌داند:

راستی این دعا درس است، برا ی آنهایی که به جز از خویشتن درس نمی‌گیرند و جز با زبان خود اصلاح نمی‌شوند و جز از خويش از کسی نمی‌پذیرند؛ آنها که دیوارهای غرور وکبر و حساسیت بدبینی وجودشان را گرفته و از بیرون به آنها راهی نیست؛ اینها می‌توانند با دعا و با زبان حویش به خود بياموزند.

پس از این مقدمه مفصّل؛ مهم‌ترین پیام‌ها و آموزه‌های حیات بخش این دعاي شریف، تبیین و تشریح شده است: حیرت و تنهایی، اَمن، حمد، قصد، اقرار، اعتذار، طلب، خستگی و درگیری، ایمان، توحید، خواسته‌ها و نیازها و...

نثر کتاب شاعرانه و ادبی است و مطالب اعتقادي بسیاری در قالب نثر ادبی گنجانده شده است که مخاطبان جوان را سیراب می‌کند.<ref>باقریان موحد، سید رضا، ص97-98</ref>