نمایش مبدأ برای بحر الفوائد

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR74960J1.jpg
| عنوان = بحر الفوائد
| عنوان‌های دیگر = المشهور بمعاني الأخبار
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[کلاباذی، ابوبکر محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[زکي، وجيه کمال‌الدين]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /ک‎۸‎ب‎۳ 122 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار السلام
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1429ق - 2008م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE74960AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 977-342-588-6
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 74960
| کتابخوان همراه نور = 74960
| کد پدیدآور = 4868
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''بحر الفوائد المشهور بمعاني الأخبار'''، نوشته [[کلاباذی، ابوبکر محمد|ابو‌بکر محمد بن ابراهیم بن یعقوب کلابادی بخاری]] (متوفی 380ق)، از حافظان حدیث و از بزرگان اهل تصوف، پیرو مذهب حنبلی که پانصدونودودو حدیث اخلاقی و عرفانی را در این اثر روایت کرده است<ref>ر.ک: الدراسه، ج1، ص48</ref> و [[زکي، وجيه کمال‌الدين|وجیه کمال‌الدین زکی]]، کار تحقیق و تصحیح آن ‌را عهده‌دار بوده‌ است.

محقق درباره کارهایی که در این زمینه انجام داده می‌گوید: 

کار بررسی این کتاب را در «الدراسه» و «متن کتاب»، تقسیم کرده‌ام و الدراسه شامل سه فصل است:
# زندگی‌نامه [[کلاباذی، ابوبکر محمد|کلابادی]] و آثارش؛
# روش تحقیق، شامل: نسبت کتاب به مؤلف، تعریف کتاب، نسخ مورد اعتماد کتاب در تحقیق، نسخه‌های واردشده در کتب تراجم وغیر آن و روش تحقیق کتاب؛
# روش مؤلف و ارزش کتاب<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص6</ref>.

در مورد روش تحقیق کتاب، محقق بیست‌وسه کار مهم را ذکر می‌کند که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌شود:
# مقابله نسخه‌ها؛
# تقویم متن کتاب با اتمام عبارات و پر کردن مطالب افتاده‌ از قلم؛
# تکمیل و تصحیح احادیث نقل‌شده؛
# تکمیل کلمات افتاده از آیات قرآن؛
# تنبیه به اسامی رواتی که نام آنان تصحیف‌ یا سقط شده‌ است؛
# تنبیه به اشتباهات نحوی در شرح احادیث؛
# توضیح عبارات غامض؛
# شرح اصطلاحات صوفیه؛
# شرح احادیث غریب<ref>ر.ک: الدراسه، همان، ص66-71</ref>.

کتاب دارای دو جلد است و مشتمل بر احادیثی است با موضوعات مختلف اخلاقی (که مصنف از خلال شرح آنها مباحثی را مطرح می‌کند که می‌توان احوال یا مقامات صوفیه نامید)، عقیدتی (به‌ویژه احادیث صفات) و...

این اثر از برخی اشارات فقهی نادر نیز خالی نیست؛ گرچه مصنف از بعدی صوفیانه به آنها می‌نگرد<ref>ر.ک: همان، ص79</ref>.