نمایش مبدأ برای الکافي في فقه أهل المدينة المالکي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR65418J1.jpg
| عنوان = الکافی فی فقه أهل المدینة
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله]] (نويسنده)
[[موریتانی، محمد احمد ]] (محقق)
[[موریتانی، محمد احمد]] (مقدمه‌نويس)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  الف2ک2 178/5 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = 
| مکان نشر = 
| سال نشر = 1398ق - 1978م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE65418AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 65418
| کتابخوان همراه نور = 65418
| کد پدیدآور = 1466
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''الكافي في فقه أهل المدينة المالكي'''، تألیف فقیه مالکی [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر نمری قرطبی]] (متوفی 463ق)، در مبحث فقه مالکی است. این اثر در واقع رساله دکترای [[موریتانی، محمد احمد|محمد محمد احید ولد موریتانی]] بوده که با مقدمه تحقیقی از ایشان منتشر شده است.

این اثر مشتمل بر دو بخش تحقیق و نص کتاب است. بخش تحقیق حاوی تمهید و مقدمه است:
* تمهید: در آن تعریفی از اندلس و ساکنان آن پیش از فتح اسلامی ارائه شده است. همچنین از سبب فتح اسلامی و اسامی و تعداد امرایی که قبل از تأسیس دولت اموی بر این سرزمین حاکم بوده‌اند، ذکر شده است.

* مقدمه: در باب اول مقدمه، از اوضاع سیاسی اندلس در آن زمان بحث شده است. در باب دوم، زندگی [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در پنج فصل مطرح شده است. سپس در باب سوم در دو فصل مهم‌ترین اساتید و شاگردانش و در باب چهارم آثار علمی وی معرفی شده‌‎اند. در خاتمه مقدمه، تحقیقی از تاریخ وفات [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] و محل آن و ثنای علما نسبت به این فقیه مالکی سخن رفته است.

* نص کتاب: متن اصلی است که با توثیقات اندک احادیث در پانوشت همراه است.

[[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در مقدمه، سبب نگارش کتاب را استجابت درخواست یکی از برادران علاقه‌مند به دانش، دانسته که از او خواسته کتاب مختصری در فقه گردآوری کند که مشتمل بر مسائل اساسی فقه و شناخت حلال و حرام باشد که البته در عین جامعیت، مطول و ملال‌آور نباشد. او سپس می‌افزاید که در این کتاب بر علم فقه نزد اهل مدینه و مسلک مذهب امام [[مالک بن انس]] اعتماد کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص136-137</ref>.

اگرچه [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در مقدمه، منابع کتابش را هفت کتاب الموطأ، المدونة، کتاب ابن عبدالحکم، المبسوطة اسماعیل قاضی، الحاوي ابوالفرج، [[مختصر ابی‌مصعب]] و [[موطأ ابن وهب الصغير|موطأ ابن وهب]] دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص138</ref>، اما در متن به جهت رعایت اختصار کمتر منابع سخنان خود را ذکر می‌کند. گاه نیز به دیگر آثار خود مانند «التمهيد» ارجاع می‌دهد<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص461</ref>.