نمایش مبدأ برای الوصايا و المواريث

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR00208J1.jpg
| عنوان =الوصایا و المواریث
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[مجمع الفكر الإسلامي]]، [[کمیته تحقیق تراث شیخ اعظم]] (محقق)

[[انصاری، مرتضی بن محمدامین]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =
| موضوع =

| ناشر = 
المؤتمر العالمي بمناسبة الذکری المئوية الثانية لميلاد الشيخ الأعظم الأنصاري، الأمانة العامة
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1415 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00208AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00208
| کتابخوان همراه نور =00208
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''الوصايا و المواريث''' تألیف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم مرتضى انصارى قدس‌سره]] 

امام مجدد [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] قدس‌سره در تحول علمى عصر حاضر در زمينه فقه و اصول كه از مهمترين شاخه‌هاى علوم اسلامى به شمار مى‌آيند گوى سبقت را از همگان ربوده است بدين خاطر دبيرخانه كنگره بزرگداشت [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] با رهنمود و عنايت [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبرى]] طرح زنده نگهداشتن دويستمين سالگرد ولادت آن عالم فرزانه را عهده‌دار شد تا از اين رهگذر بتواند مكتب فكرى [[شيخ انصارى]] را در تمام ابعادش نمايان سازد به ويژه نوآوى‌ها و دستاوردهاى ممتاز اين مكتب كه براى مكاتب فكرى ديگر به عنوان مكتب اصلى و مادر شمرده مى‌شود مانند مكتب [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]]، [[آخوند خراسانى]]، [[نائینی، محمدحسین|محقق نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] و ديگر پيشوايان مكاتب فكرى جديد در زمينه فقه و اصول اسلامى.

در راستاى اجراى اين طرح، دبيرخانه كنگره، گروهى تخصصى از فضلاى حوزه علميه قم را برگزيد تا آثار [[شيخ انصارى]] را احيا و دستاوردهاى عملى آن بزرگوار را تحقيق نمايند و آنها را به شيوه‌اى علمى بر پژوهشگران و كتابخانه اسلامى عرضه كنند تا افكار و آراء [[شيخ انصارى]] و آثار علمى ارزشمند ايشان به آسانى در دسترس محققان و پژوهشگران قرار گيرد.

از جمله آثارى كه توسط اين گروه عرضه شد اين رساله موسوم به رسالة في المواريث است كه مؤلف آن را به صورت مستقل و مختصر به رشته تحرير در آورده و در آن به بخشى از موضوع ارث پرداخته است.

لازم به ذكر است كه گاهى مؤلف برخى از مسائل را پيش از يك بار مورد كنكاش قرار مى‌دهد، ولى هر بار از زاويه‌اى متفاوت آن را بررسى مى‌نمايد، همانگونه كه در مسئله هفتم، هشتم و نهم اتفاق افتاد كه هر سه درباره يك موضوع سخن مى‌گويند و آن دينى است كه تمام تركه ميت را دربرمى‌گيرد، ولى به طور يكسان آنها را مورد بحث و بررسى قرار نداده است.