نمایش مبدأ برای المنهاج السوي في ترجمة الإمام النووي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR87832J1.jpg
| عنوان = المنهاج السوي في ترجمة الإمام النووي
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
[[دمج‌،احمد شفیق‌]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /س9م8 150/5 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار ابن حزم
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1408ق - 1988م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE87832AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 87832
| کتابخوان همراه نور = 87832
| کد پدیدآور = 615
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''المنهاج السوي في ترجمة الإمام النووي'''، نوشته [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (849-911ق) است. او با شناختی که از بزرگی فضایل و شکوه علمی [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] داشته است، زندگی او را تصویر می‌کند و در این کار، از گزارش‌هایی که درباره [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] شده است و نیز از جستجو در آثار مکتوبش و منقبت‌هایی که در کتاب‌های تراجم و سیره‌نویسی‌ها یافت می‌شوند، بهره گرفته است. [[دمج‌،احمد شفیق‌|احمد شفیق دمج]] پژوهش «المنهاج» را انجام داده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص8</ref>.

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] (که بیشتر نقل قول‌ها را از «[[شیخ ابن عطار]]» شاگرد و ترجمه‌نویس [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] بازگو نموده است)<ref>ر.ک: همان</ref>‏، کتابش را با بحث‌هایی درباره نسَب و فضیلت‌های برجسته [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] و ستایشی که «سُبکی»، «ابن فضل‌الله» و «ابن عطار» از او نموده‌اند، آغاز می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص30-25</ref>‏. او سپس، نگاهی به نخستین دوره از زندگی [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] می‌افکند و از دوران کودکی و جوانی، اشتغالات علمی (آموختن 12 درس در روز)، حج‌ گزاردن، شیفتگی به علم طب و برخوردی که با ابلیس داشته است، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: همان، ص36-30</ref>‏. او به استادان [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] در فقه، زبان عربی، حدیث و علوم دیگر می‌پردازد و به رعایت شدید وقت، نویسندگی، ریاضت نفس و کرامت‌هایی که از وی نقل شده است و نیز به تولیتی که در «مشیخه دارالحدیث اشرفیه» داشته است، اشاره می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص51-37</ref>‏.

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] از کسانی که از [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] دانش آموخته‌اند و نیز، از نوشتجات و شیوه نوشتن او می‌نویسد و به کتاب‌های «الروضة»، «[[شرح صحيح مسلم المسمي الكوكب الوهاج و الروض البهاج في شرح صحيح مسلم بن الحجاج|شرح صحيح مسلم]]»، «المجموع»، «المنهاج»، «[[تهذيب الأسماء و اللغات]]»، «شرح الوسيط» و دیگر مصنفات او می‌پردازد. نویسنده همچنین، از دستوری که [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] به شاگردش ([[ابن عطار]]) در شستن و محو تصنیفاتش داده است، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: همان، ص65-52</ref>‏.

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] نامه‌نگاری‌هایی را که نووی با «ملک ظاهر» داشته و از او رعایت حال مردم و عالمان را درخواست کرده است، می‌آورد. او سپس، از روزهای پایانی عمر نووی می‌نویسد و شعرهایی را که در رثایش سروده‌اند، درج می‌کند. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] پنج فائده را به پایان کتابش ملحق می‌کند و در آن‌ها [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] را در رأس عالمان قرن هفتم می‌نشاند؛ استادان او را برمی‌شمرد؛ به نسب او اشاره می‌کند؛ از زادگاه او می‌گوید و پدرش را می‌شناساند<ref>ر.ک: همان، ص103-65</ref>‏.

[[دمج‌،احمد شفیق‌|احمد شفیق]] (محقق) در نسبت «المنهاج» به [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] می‌گوید که نویسنده در کتاب دیگرش «[[حسن المحاضرة في أخبار مصر و القاهرة|حسن المحاضرة]]» از آن یاد کرده است؛ هرچند در آنجا از نامش سخنی نگفته است. همچنین، در عنوان کتاب اختلاف است؛ در نسخه «الاسکوریال» به‌جای السوي، «السنوي» درج شده است و در نسخه برلین و نسخه‌های دیگر، همان «السوي» آمده است. محقق در پژوهشش از هر دو نسخه بهره می‌گیرد. او نشانی برخی از عبارت‌های [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] را در منابع دیگر جستجو می‌کند و در این کار، به کتابی که سخاوی در شرح حال نووی نوشته و بیشتر مطالب را از زبان شاگرد او ([[ابن عطار]]) نقل نموده است، استناد می‌کند. محقق نشانی آیه‌ها و حدیث‌ها را نیز ثبت کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص14-11</ref>‏.