نمایش مبدأ برای المنثور و المنظوم

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR96427J1.jpg
| عنوان = المنثور و المنظوم
| عنوان‌های دیگر = القصائد المفردات التي لا مثل لها
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ابن ابی‌طاهر، احمد بن ابی‌طاهر]] (نويسنده)
[[غیا‌ض‌، محسن‌]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =     
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = عویدات
| مکان نشر = فرانسه - پاریس ** لبنان - بیروت
| سال نشر = 1977م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE96427AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 96427
| کتابخوان همراه نور = 96427
| کد پدیدآور = 71029
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''المنثور و المنظوم؛ القصائد المفردات التي لا مثل لها'''، اثری از [[ابن ابی‌طاهر، احمد بن ابی‌طاهر|ابوالفضل احمد بن ابی‌طاهر طیفور]] (204-280ق)، ادیب، مورخ و جغرافی‌دان، است. این اثر ادبی به همت [[غیا‌ض‌، محسن‌|محسن غیاض]] تحقیق شده است.

نوشتار حاضر که به ادبیات منظوم عربی اختصاص یافته، در حقیقت بخشی از بزرگ‌ترین نوشته ادبی نویسنده است و شامل چهارده جزء بوده، لکن به دلایلی بیش از سه جزء از آن به دست نرسیده است. در برخی از منابع از این کتاب با عنوان «اختيار المنظوم و المنثور» نیز یاد شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص22-23</ref>.

کتاب مورد بحث قسمت اول از جلد دوازدهم کتاب یادشده است که نویسنده با عنوان «جزء مفرد من أجزاء هذا الكتاب يشتمل علی كل قصيدة و رسالة و صفة لا يوجد لشيء منها مثل و لا اشترك الناس في صفتها»، از آن یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص25؛ متن کتاب، ص35</ref>. در حقیقت کتاب مشتمل بر دو قسمت شعر و قسمت رسائل (نثر) بوده<ref>ر.ک: مقدمه، ص25</ref>، اما ازآنجاکه رسائل (نثر) آن در کتاب «[[جمهرة رسائل العرب في عصور العربية الزاهرة|جمهرة رسائل العرب]]» آمده، محقق این نوشتار، ضرورتی برای تکرار آن ندیده و تنها قسمت اول آن یا بخش مربوط به شعر را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.

نویسنده در گردآوری اشعار در این کتاب دو شرط اساسی را مد نظر قرار داده است. این دو شرط عبارت است از خوبی و تمایز قصائد و قطعات شعری، سپس ندرت و عدم اشتهار آنها است. بر این اساس وی از ذکر برخی از قصاید خودداری کرده و تنها قصائدی را مورد نظر داشته که از لحاظ معنی و موضوعی که در آن سروده شده، یگانه و بی‌مانند بوده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.

نویسنده پس از اشاره به موضوعاتی که در کتاب المنظوم و المنثور، مطرح کرده، این جزء را مختص به قصائد معرفی نموده است. وی سپس از معلقات و نویسندگان آنها به‌صورت گذرا سخن به میان آورده و تنها مطلع معلقات را ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.

نویسنده سایر مطالب کتاب را بیشتر به اشعار و قصائدی بلند از شاعرانی مختلف اختصاص داده است. قصیده فائیه جردان العود، یائیه سحیم، رائیه عمر، عینیه لقیط، لامیة العرب شنفری، مقصوره جهم، میمیه ارقم، نونیه ابن ابی‌کریمه، نونیه نظار فقعسی، عینیه خلف احمر، فائیه خزیمی و فائیه ابن ابی‌السعلات کوفی، از جمله قصائد بلندی است که در اثر آمده است. علاو بر این نویسنده قصائد و قطعات شعری کوتاهی را نیز ذکر کرده است. از آن جمله می‌توان به پنج قصیده کوتاه در موضوع رثاء اشاره کرد. دو قصیده آن از آن احمد بن ابی‌سلمه کاتب، یک قصیده متعلق به فضل بن سلیمان و دو قصید از شاعرانی است که نام آنها ذکر نشده است. همچنین دو قصیده کوتاه را که در وصف پل بغداد و ثعلب است، ذکر نموده و در ادامه قطعه‌ای معماگونه به‌همراه ابیاتی از جریر و فرزدق را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>. نویسنده در مواردی ضمن ذکر قصائد به معانی برخی کلمات دشوار آنها نیز اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69-70</ref>.

محقق تلاش نموده تا متن اثر را به‌صورت کامل و بدون نقص ارائه نماید. وی ضمن اشاره به اختلاف عبارات در نسخ مختلف در پاورقی، به شرح واژگان دشوار و نامأنوس آن پرداخته است. وی در مواردی برخی کلمات غیر واضح یا بدون نقطه را که تشخیص آنها دشوار بوده بدون تغییر بمانند آنچه در نسخه‌های این اثر آمده، در این کتاب آورده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص31</ref>. همچنین محقق به نسخه کتابخانه بریتانیا با حرف (م) و نسخه دارالکتب با حرف (د) در پاورقی اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>.