نمایش مبدأ برای المستظرف من أخبار الجواري

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR98689J1.jpg
| عنوان = المستظرف من أخبار الجواري
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
[[منجد، صلاح‎‌الدین]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =PJA۲۵۷۸/س۹م۵  
| موضوع =شعر عربی - مجموعه‌ها - ادبیات عربی
|ناشر 
| ناشر = دار الکتاب الجديد
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1976م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE98689AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 98689
| کتابخوان همراه نور = 98689
| کد پدیدآور = 615
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''المستظرف من أخبار الجواري'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوچک و مختصر در معرفی معروف‌ترین و مشهورترین کنیزان در کشورهای اسلامی که با تحقیق [[منجد، صلاح‌الدین|صلاح‌الدین منجد]]، منتشر شده است.

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله، گروهی از کنیزان را که به شعر و آواز، نیکوکاری، انفاق، سیاست، قدرت و... مشهور بودند را معرفی نموده و به شرح حال آنان پرداخته و بدین ترتیب، جایگاه والایی را که ایشان در کشورهای قدیم اسلامی از آن برخوردار بودند، نشان داده است<ref>ر.ک: عمر رضا کحاله، ص469</ref>.

وی سعی داشته تا رساله را بر اساس حروف الفبا تنظیم نماید، ولی گاهی از آن منحرف گردیده و این ترتیب را به‌خوبی، رعایت نکرده است؛ به‌عنوان مثال، تیماء کنیز ابوالعباس خزیمه نهشلی را بر تتریف کنیز مأمون و هیلانه، کنیز هارون‌الرشید را بر هند، کنیز ابومحمد بن مسلمه شاطبی، مقدم کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

با مطالعه این رساله و دقت در آن، معلوم می‌شود که گروهی از کنیزان معروف که در جهان اسلام سرآمد بوده‌اند در بسیاری از کتاب‌های چاپی یا خطی ترجمه نشده و شرح حالی از ایشان، ذکر نگردیده است<ref>ر.ک: همان، ص470</ref>. اما کنیزان معروفی که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در این رساله ذکر کرده و در بسیاری از کتاب‌های چاپی و خطی ترجمه شده‌اند، عبارتند از: خلیده مکیه؛ خنساء کنیز هشام نحوی؛ خیزران جرشیه؛ دنانیر کنیز یحیی بن خالد برمکی؛ زرقاء کنیز ابن رامین؛ شاربه مغنیه؛ شجاع مادر خلیفه متوکل؛ شجرالدر کنیز ملک صالح؛ عریب المأمونیه؛ عنان کنیز ناطفی؛ غادر کنیز مهدی؛ فریده کبری کنیز آل ربیع؛ فریده صغری کنیز واثق؛ فضل شاعره؛ قبیحه رومیه کنیز متوکل و مادر المعتزبالله؛ قلم صالحیه؛ ماریه کنیز هارون‌الرشید؛ متیم هشامیه؛ محبوبه کنیز متوکل؛ مونسه کنیز مأمون و هیلانه کنیز هارون‌الرشید<ref>ر.ک: همان، ص472</ref>.

یکی از ویژگی‌های کتاب، منابع و مصادر مهمی است که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] از آنها استفاده کرده و در مقدمه، بدان اشاره شده است. برخی از این منابع، عبارتند از: «النساء الشواعر» ابن طراح (متوفی 720ق)، «تاریخ بغداد» محب بن نجار (متوفی643ق) و «أخبار النساء» اسامة بن منقذ (متوفی584ق)<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>.