نمایش مبدأ برای المزكيات

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR88421J1.jpg
| عنوان = المزكيات
| عنوان‌های دیگر = و هي الفوائد المنتخبة الغرائب العوالي من حدیث أبي ‌إسحاق إبراهیم ‌بن محمد بن یحیی المزکي النیسابوري
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مزکی نیشابوری، ابراهیم‌بن محمد]] (نويسنده)
[[دارقطنی، علی بن عمر]] (مصحح)
[[سلوم، احمد بن فارس]] (مصحح)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /م4م4 127 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار البشائر الإسلامیة
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1425ق - 2004م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE88421AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 88421
| کتابخوان همراه نور = 88421
| کد پدیدآور = 66056
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''المزكيات'''، با نام کامل «المزكيات و هي الفوائد المنتخبة الغرائب العوالي من حديث أبي‌اسحاق إبراهيم بن محمد يحيی المزكي النيشابوري»، مجموعه‌ای است از روایات [[مزکی نیشابوری، ابراهیم‌بن محمد|ابراهیم بن محمد بن یحیی مزکی نیشابوری]] (متوفی 362ق) که توسط [[دارقطنی، علی بن عمر|علی بن عمر دارقطنی]] (306-385ق) تخریج شده است.

اثر حاضر، از جمله کتب فواید حدیثی معروف مورد عنایت محدثین می‌باشد که نویسنده آن، به دلیل تتبع و جستجو در میان فواید حدیثی و به چنگ آوردن غرایب، شهرت داشته تا جایی که عالم معروف برقانی، به این موضوع توجه و بدان اشاره کرده است. از مطالبی که پیرامون شرح حال افراد مختلف پیرامون نقل اجزای حدیثی مختلف از مزکی نوشته شده، چنین به نظر می‌رسد که وی فوائد حدیثی را در اجزای حدیثی زیادی جمع‌آوری نموده که تعداد آنها به بیش از بیست جزء می‌رسیده است که این امر، نشان از تبحر او در این موضوع دارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص13</ref>.

اثر حاضر، دربردارنده مجموعا 192 روایت در دو جزء می‌باشد (جزء اول 87 و جزء دوم، 105 روایت) که [[مزکی نیشابوری، ابراهیم‌بن محمد|مزکی]] در آن، از حدود سی‌وچهار تن از شیوخ خود، روایت کرده است که اسامی این شیوخ و تعداد روایت از هریک، در مقدمه محقق ذکر شده است. در ذکر روایات، ترتیب یا چینش خاصی مد نظر نبوده است<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.

بنا بر تصریح [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] و ذهبی، افرادی همچون [[ابوالحسن بن رزقویه]]، [[محمد بن ابی‌الفوارس]]، [[علی بن احمد رزاز]] و... از جمله راویان جزء حدیثی حاضر می‌باشند<ref>ر.ک: همان، ص21- 22</ref>.

از جمله روایات کتاب، حدیثی است که عایشه علت بوسیده شدن حضرت فاطمه(س) توسط پیامبر(ص) را پرسیده و ایشان چنین پاسخ می‌دهند که: «إنه لما أسري بي إلی السماء، أدخلني جبريل إلی الجنة، فناولني تفاحة فأكلتها، فصارت نطفة في صلبي، فلما نزلت من السماء واقعت خديجة، ففاطمة من تلك النطفة؛ كلما اشتقت إلی الجنة قبلتها» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص72</ref>.

ترجمه: هنگامی که مرا به آسمان بردند، جبرئیل مرا به بهشت برده و سیبی به من داد که از آن خوردم که تبدیل به نطفه شد و چون از بهشت فرود آمدم با خدیجه هم‌بستر شده و فاطمه(س) از آن نطفه خلق شد و هرگاه مشتاق بهشت می‌شوم او را می‌بوسم.